Mój pierwszy mąż, Janek, był radosnym i beztroskim człowiekiem. Czas spędzony z nim był przyjemny; był wspaniałą osobą i dobrze zarabiał. Ogólnie rzecz biorąc, był energicznym człowiekiem, z którym można było wyruszyć w podróż dookoła świata. Gdyby nie jeden problem. Jego matka. Niezależnie od tego, gdzie byliśmy czy w jakiej sytuacji się znajdowaliśmy.
Od trzech miesięcy moja teściowa jest na nas wściekła. Powodem jej niezadowolenia jest nasza decyzja o wyjeździe na wakacje zamiast przekazania jej pieniędzy na remont domu. Jej dom nie wymaga żadnych napraw, ale ona uważa, że remonty powinny być robione co pięć lat. Tymczasem woli wydawać swoje pieniądze na różne przyjemności. Nasza relacja z teściową staje się coraz bardziej napięta.
Na początku starałam się jej przypodobać, ale zrozumiałam, że to bezcelowe. Kiedy przeprowadziliśmy się do własnego domu, sytuacja tylko się pogorszyła.
Przechodzą mnie ciarki za każdym razem, gdy rozmawiam z moją najlepszą przyjaciółką. Jest najbliższą mi osobą na świecie, poza moją rodziną. Trzymamy się razem, wspieramy się nawzajem. Jest dla mnie jak siostra. Była na moim ślubie, a ja na jej. Na wszystkich trzech! Oczywiście, od dawna nie dzwonimy do siebie codziennie, bo mamy własne dzieci i zmartwienia. Ale
Moja mama zawsze powtarza, że teściowa zawsze będzie faworyzować dzieci swojej córki nad dziećmi swojego syna. Myślę, że mówi to tylko po to, by mnie pocieszyć. Próbuję zrozumieć, dlaczego tak się dzieje, ale to nie jest łatwe.
Byłam kompletnie zdezorientowana, nie rozumiejąc, czego ode mnie chce. Zauważając moje zmieszanie, kontynuowała: „Ona wystrojona, a dziecko w łachmanach!” Teraz, trochę więcej
Czekałem na moment, kiedy teściowa zacznie ingerować w nasze życie i narzucać swoje zasady. Z czasem zaczęła nas odwiedzać jako gość. Dzwoniła
Zawsze marzyłam o skromnym, kameralnym ślubie, ale mój mąż, Piotr, nalegał na wielką uroczystość. Przez trzy lata oszczędzaliśmy na wesele i nasze pierwsze mieszkanie. Pracowałam jako nauczycielka z niewielką pensją, podczas gdy Piotr był agentem nieruchomości z niestabilnymi dochodami. Nasze życie zmieniło się nieoczekiwanie, gdy poważnie zachorowałam, a Piotr podjął szokującą decyzję.
Moja teściowa, Anna, ma 55 lat. Jest pełna energii i zawsze dba o swój wygląd, podążając za najnowszymi trendami mody. Po rozwodzie z ojcem mojego męża Piotra, postanowiła poświęcić swoje życie jedynemu synowi. Mimo że mieszka w innej części miasta, czuję, jakby była zawsze obecna.
Wyobraź sobie: moja synowa nawet nie próbuje ukryć, że mnie nie lubi! Mówi mi to prosto w twarz przy każdej okazji. A mój syn o tym wie! Mam sześćdziesiąt lat i czuję się jak najmniej ulubiona matka i teściowa. Zawsze wiedziałam, że posiadanie jedynego dziecka to zły pomysł. Nie można ich trzymać przy sobie na zawsze.
Staram się utrzymać dobre relacje z moją teściową, ale mam wrażenie, że myśli tylko o sobie. Niedawno skończyłam trzydzieści cztery lata, a nasze małżeństwo przeszło przez wiele trudności.
Sześć miesięcy temu mój syn Marek przyprowadził swoją żonę Emilię, aby zamieszkali w moim domu, mówiąc, że zostaną na jakiś czas, dopóki nie znajdą odpowiedniego mieszkania do wynajęcia. Nie spieszyłam się z nimi i pozwoliłam im zostać. Dałam im pokój, ale wiele moich rzeczy wciąż tam było. W końcu nie mogłam po prostu wrzucić wszystkich moich rzeczy do jednej torby.
