Przygotowaliśmy się na przyjście naszego dziecka z wielką starannością, kupując wszystko, czego potrzebowaliśmy z wyprzedzeniem. Janek mi pomagał, nawet skończył pokój dziecięcy tuż przed narodzinami naszego dziecka. Ale potem wszystko się rozpadło.
Postanowił po pracy pojechać do rodziców, aby nie zarazić dzieci. Z dwójką małych chorych dzieci byłaby to katastrofa, więc poparłam jego decyzję. Ale sprawy nie potoczyły się zgodnie z planem.
Zawsze wierzyłam, że mam idealną rodzinę. Robiłam wszystko dla mojego męża, całkowicie tracąc siebie w nim i naszych dzieciach. Nie będę kłamać, zawsze myślałam
Mam córkę, która zaraz skończy 2 lata, i razem radzimy sobie w życiu jako zespół. Wiem, że w Polsce jest wiele samotnych matek, ale chcę podzielić się swoją historią.
Zawsze marzyłam o skromnym, kameralnym ślubie, ale mój mąż, Piotr, nalegał na wielką uroczystość. Przez trzy lata oszczędzaliśmy na wesele i nasze pierwsze mieszkanie. Pracowałam jako nauczycielka z niewielką pensją, podczas gdy Piotr był agentem nieruchomości z niestabilnymi dochodami. Nasze życie zmieniło się nieoczekiwanie, gdy poważnie zachorowałam, a Piotr podjął szokującą decyzję.
– Co za idealny tata! – Posłuchajcie! W korytarzu stała walizka. Sara była zaskoczona, myśląc, że może jej mąż wyjeżdża w podróż służbową. Wziął dziecko, położył je, a potem
Miałam zaledwie 10 lat, kiedy moja matka postanowiła ponownie wyjść za mąż. Jej nowy mąż nie chciał mnie w pobliżu, więc wysłała mnie do cioci. Moja matka nigdy nas nie wspierała — interesowało ją tylko jej nowe życie, zostawiając mnie i ciocię, abyśmy radziły sobie same z jej skromnym dochodem. Moja ciocia nigdy mnie nie lubiła.
Wychowując córkę samotnie po tym, jak mąż ich opuścił, Anna stara się pogodzić pracę z rodzicielstwem. Pewnego dnia słowa jej córki boleśnie ujawniają emocjonalne koszty ich napiętej relacji.
To wydarzyło się w naszej małej miejscowości. Para pracowała w lokalnym szpitalu. Żona była pediatrą, a mąż chirurgiem. Wydawało się, że mają dobre życie, ale sytuacja nagle się pogorszyła.
Siedziałyśmy razem, moja córka i ja, łzy płynęły nam po twarzach. Zostałyśmy porzucone. Obie. W ciągu dwóch dni. Jej chłopak ją zostawił, a mój mąż mnie. To tchórze. Nawet nie mieli odwagi powiedzieć tego prosto w twarz. Emilia dostała wiadomość na mediach społecznościowych. Ja dostałam SMS-a. SMS-a! Po 15 latach małżeństwa. Żałosny SMS. Nawet nie zasłużyłam na rozmowę. Mój mąż odszedł dwie godziny temu.
Zawsze wierzyłam, że mam idealną rodzinę. Robiłam wszystko dla mojego męża, całkowicie tracąc siebie w nim i naszych dzieciach. Nie będę kłamać, zawsze myślałam
Postanowił po pracy pojechać do rodziców, aby nie zarazić dzieci. Z dwójką małych chorych dzieci byłaby to katastrofa, więc poparłam jego decyzję. Ale sprawy nie potoczyły się zgodnie z planem.
