Ograniczyłam teraz kontakt z moją matką. Nie rozmawiam z nią, nie odwiedzam jej ani nie dzwonię do niej do domu. Nie pozwalam jej widzieć mojego dziecka.
Mój brat i ja odziedziczyliśmy dom po naszej babci. Przed śmiercią sporządziła testament, a po pogrzebie prawnik poinformował nas o wspólnym posiadaniu trzypokojowego domu.
Trudno jest mi porozumieć się z moim synem. W dzieciństwie wszystko było w porządku. Ale jako nastolatek, Jakub zaczął zadawać się z niewłaściwym towarzystwem. Stracił zaufanie zarówno do mnie, jak i do swojego ojca. Udało nam się wyciągnąć go z tego środowiska, ale nigdy nie był już taki sam. Nie chciał się uczyć ani iść na studia. Ogólnie rzecz biorąc, sytuacja tylko się pogarszała.
„Jan i ja jesteśmy razem od 15 lat. Mamy dwoje dzieci i wydawało mi się, że tworzymy harmonijną rodzinę. Ale moje spojrzenie na to zmieniło się ostatnio diametralnie, a powodem jest moja teściowa,” skarży się Emilia. Matka Jana mieszkała kiedyś w innym województwie, daleko od nas. Rzadko się widywaliśmy. Ale teraz odwiedza nas często i zaczyna mówić nam, jak mamy żyć.
Mam dwoje dzieci, oboje są już dorosłe. Mój syn i córka. Mój syn ma wspaniałą żonę. Moja synowa to rozsądna kobieta, która dba o porządek w domu. Mają już dziecko i mieszkają w innym mieście. Moja synowa jest właścicielką swojego domu. Mój syn ma dobrą pracę, więc na razie nie planują się przeprowadzać. Moja córka natomiast jest nieodpowiedzialna. Znalazła sobie chłopaka i trzyma się go kurczowo.
– Jest tutaj! – Krewna zerknęła na zewnątrz.
„Przynajmniej raz w tygodniu, w sobotę, mogliby posprzątać, żeby dom był schludny na niedzielę,” mówi zrozpaczona pani Kowalska. „Nigdy w życiu nie widziałam takiego bałaganu. Minął mniej niż rok, a ja już nie poznaję tego miejsca. Podłogi prawdopodobnie nie były myte od momentu, gdy się wprowadzili, łazienka nigdy nie była sprzątana, a…”
– „Czy to pomysł Ewy? Nie mogę w to uwierzyć! Tylko dlatego, że się z nią nie dogadujemy, nie oznacza, że powinnam sprzedać dom. Kocham to miejsce.”
Bliska przyjaciółka niedawno podzieliła się ze mną niepokojącą historią. Przyszła do mnie, całkowicie zdezorientowana i niepewna, co robić dalej. „Wiesz,” powiedziała, „zauważyłam, że mój mąż ostatnio zachowuje się dziwnie i jest wycofany. Schudł też trochę. Widzę, że coś go trapi, ale nie chce mi się zwierzyć. Próbowałam z nim o tym porozmawiać, ale to nie pomogło. Myślałam, że to może stres w pracy albo coś innego, ale potem…”
Nasze życie rodzinne było dość zwyczajne. Przez dwa lata wynajmowaliśmy mieszkanie. Potem udało nam się wziąć kredyt hipoteczny na dwupokojowe mieszkanie. Oczywiście musieliśmy pożyczyć trochę pieniędzy.
W dniu, w którym mój syn się zaręczył, znałam jego dziewczynę zaledwie od dwóch tygodni. Szczerze mówiąc, nie polubiłam jej za bardzo. Jej krzykliwy makijaż, wyzywająca sukienka i oczywiście powiększone usta sugerowały, że nie jest typem osoby, która lubi ciężką pracę. Poznałam jej rodziców, gdy wszyscy byliśmy w urzędzie stanu cywilnego. Mój mąż i ja właśnie przeprowadziliśmy się do miasta tuż przed
Miałam zaledwie 10 lat, kiedy moja matka postanowiła ponownie wyjść za mąż. Jej nowy mąż nie chciał mnie w pobliżu, więc wysłała mnie do cioci. Moja matka nigdy nas nie wspierała — interesowało ją tylko jej nowe życie, zostawiając mnie i ciocię, abyśmy radziły sobie same z jej skromnym dochodem. Moja ciocia nigdy mnie nie lubiła.
