Rozwiodła się z mężem, gdy jej syn miał zaledwie 12 lat. Teraz jest dorosłym mężczyzną z własnym życiem. Ta kobieta była samotna przez długi czas i próbowała nawiązać nowy związek, ale sprawy przybrały nieoczekiwany obrót.
Zawsze zastanawiałam się nad rodzicami, którzy nie pomagają swoim dorosłym dzieciom, a zamiast tego oczekują pomocy od nich. Mój mąż i ja zawsze wspieraliśmy nasze dzieci. Najpierw zapewniliśmy naszej córce i synowi wyższe wykształcenie. Potem zorganizowaliśmy ich śluby. Nawet po założeniu przez nich własnych rodzin, często dostarczaliśmy im jedzenie i wszystko, czego potrzebowali. Ale jak się okazało,
Kiedy Emilia wróciła z pracy, jej mąż wyglądał dość dziwnie. Janek siedział na kanapie, pogrążony w myślach. „Co się stało, kochanie?” zapytała Emilia. Janek wyjaśnił, że jego matka znowu przyszła i zaczęła narzekać. Powiedziała, że synowa nie powinna traktować teściowej tak niegrzecznie jak Emilia. „Znowu wparowała…”
– „Mamo, miałaś przyjechać w przyszłym tygodniu,” odpowiedział Jan, ziewając głośno. „Przygotowalibyśmy się, odebralibyśmy cię z dworca…” – „Tak, teraz,” drżała Anna. –
Piszę to teraz, całkowicie zdruzgotana po kolejnej kłótni z moją córką. Nie mogę już tego znieść i muszę podzielić się swoją historią. Mój mąż rozumie, ale wielu naszych przyjaciół mówi: czego się spodziewałaś, twoja córka jest teraz mężatką, ma swoją rodzinę. To jej mąż dyktuje jej działania – nasz znienawidzony zięć! Jakby ją zahipnotyzował! Nasza córka
Teraz nie wiem, jak z nią rozmawiać po tym, co się stało. Wyobraź sobie tę sytuację: jestem emerytowaną nauczycielką, mieszkam sama, a moja rodzina mieszka w tym samym mieście.
Kasia miała swoje własne mieszkanie, ale wróciła do rodziców, aby zaoszczędzić pieniądze. Teraz jej brat i jego żona również się wprowadzili, co sprawia, że dom jest nie do zniesienia zatłoczony. Rodzina naciska na Kasię, aby się wyprowadziła, ale ona nie ma dokąd pójść.
Pomimo jej żądań o wsparcie finansowe, moja mama odmawia pomocy przy nadchodzącym dziecku. Dlaczego nie prosi mojego brata o nic?
Niedawno mój mąż wrócił do domu z listem. Podał mi go, mówiąc: „Myślę, że to dla ciebie.” Wytarłam ręce, otworzyłam kopertę i zaczęłam czytać. Było to żądanie wsparcia finansowego od mojego ojca, wraz z długą listą konsekwencji, jeśli nie spełnię jego żądań. Szczerze mówiąc, byłam w szoku, ale w pewnym momencie nawet mnie to rozbawiło. Mój mąż nie miał pojęcia, co się dzieje, ponieważ wiedział bardzo mało o mojej przeszłości.
Ograniczyłam teraz kontakt z moją matką. Nie rozmawiam z nią, nie odwiedzam jej ani nie dzwonię do niej do domu. Nie pozwalam jej widzieć mojego dziecka.
Mój brat i ja odziedziczyliśmy dom po naszej babci. Przed śmiercią sporządziła testament, a po pogrzebie prawnik poinformował nas o wspólnym posiadaniu trzypokojowego domu.
Trudno jest mi porozumieć się z moim synem. W dzieciństwie wszystko było w porządku. Ale jako nastolatek, Jakub zaczął zadawać się z niewłaściwym towarzystwem. Stracił zaufanie zarówno do mnie, jak i do swojego ojca. Udało nam się wyciągnąć go z tego środowiska, ale nigdy nie był już taki sam. Nie chciał się uczyć ani iść na studia. Ogólnie rzecz biorąc, sytuacja tylko się pogarszała.
