Mam na imię Zofia, mam 62 lata i wraz z mężem Krzysztofem zaczęliśmy poważnie myśleć o dziedzictwie, które chcemy pozostawić. Zbliżając się do emerytury, zastanawiamy się nad naszym życiem, skromnymi sukcesami i organizacjami charytatywnymi, które są nam bliskie. Podjęliśmy decyzję o naszym majątku, która nie tylko wspiera nasze wartości, ale także kieruje naszych wnuków, Adama i Lenę, ku przyszłości, w której cenią ciężką pracę i współczucie.