Są mężowie despotyczni, którzy krzyczą lub stają się nadmiernie dominujący. Są też pijacy lub lenie, którzy nic nie wnoszą do gospodarstwa domowego, ale przynajmniej niczego nie wymagają od swoich żon. Oba scenariusze są koszmarem dla kobiet. Ale mój przypadek jest inny; mam nowoczesnego, stylowego i inteligentnego skąpca, który myśli, że jest niemal doskonały.
Wychowywałam syna sama po tym, jak jego ojciec nas opuścił, gdy był jeszcze niemowlęciem. Mieszkaliśmy razem w moim małym dwupokojowym mieszkaniu. Jacek nigdy niczego nie brakowało i zawsze mówił, że kiedy dorośnie, zrobi wszystko, aby ułatwić mi życie. W końcu się ożenił i pomagał mi finansowo, choć nigdy nie mówił o tym swojej żonie. Teraz moje życie
Mój tata nie przebiera w słowach i często wysyła mi gniewne wiadomości. Zablokowałam wiele numerów, ale on zawsze znajduje nowy, z którego może pisać. Treść wiadomości jest różna, ale zawsze pełna przekleństw. Mój ojciec życzy mi strasznych rzeczy, w tym śmierci i choroby. Jak ojciec może pisać takie rzeczy do własnej córki? On tego nie widzi jako coś złego.
Relacje międzypokoleniowe są tak stare jak świat. Niektórzy mają szczęście mieć rodziców, którzy wspierają ich na każdym kroku przez całe życie. Inni zmagają się z trudnościami w relacjach z dziećmi. Niezależnie od tego, zawsze będą pewne problemy między dwoma, a nawet trzema pokoleniami. Ta historia jest świadectwem tej złożoności.
Ania i Marek od dawna marzyli o nowej saunie z cedru do swojego ogrodu. Chcieli, aby pachniała świeżym drewnem… Mieli już jedną, ale była tak stara i zniszczona. Nie wiedzieli jednak, że ich marzenie zamieni się w koszmar.
Rywalizują, kto nas pierwszy zadzwoni i zawsze czegoś żądają. Ale kiedy prosimy o pomoc, wymyślają milion wymówek. Nawet nie chcą usiąść i porozmawiać.
Dorastaliśmy z mamą i tatą. Ich małżeństwo było dalekie od ideału. Mój ojciec często wyjeżdżał w sprawach służbowych, zostawiając nas samych. Pewnego dnia podjął decyzję, która zmieniła wszystko.
Pewnego wieczoru wracałem z pracy i zauważyłem sąsiada siedzącego na werandzie, z łzami płynącymi po twarzy. Mężczyzna w średnim wieku wpatrywał się w dal, wyraźnie zrozpaczony. Podszedłem do niego i zapytałem, czy mogę jakoś pomóc. Odpowiedział: „Nikt mi teraz nie pomoże, jest już za późno…”
To jego pieniądze, jego emerytura – dlaczego miałabym wiedzieć, ile dostaje? Pewnego dnia w pracy, koleżanki zaczęły rozmawiać o pomaganiu swoim rodzicom. Większość z nich miała rodziców, którzy wciąż żyli. Według moich współpracownic, większość z nich pomaga swoim rodzicom, płaci ich rachunki lub kupuje leki. Ale Anna nie pomaga swojemu tacie wcale. Nie muszę.
Na początku nic nie rozumiałem, ale po wiadomości wszystko stało się jasne: „Urodziny Ani są 15 grudnia. Postanowiliśmy zaprosić naszych najbliższych przyjaciół, aby wspólnie świętować.”
Kontynuując wieloletnią rodzinną tradycję, w każdą niedzielę dwie dorosłe córki, Emilia i Sara, odwiedzały swoją matkę na rodzinny obiad – spotkania, do których Linda zawsze wkładała wiele wysiłku.
Nigdy nie mogłam nawiązać więzi z matką mojego pierwszego męża. Moja niechęć do niej była trudna do wyjaśnienia, nawet dla mnie samej. Dopiero teraz uświadamiam sobie, jak bardzo byłam niesprawiedliwa wobec niej. W rzeczywistości była wspaniałą kobietą, troskliwą i kochającą… Teraz, gdy reflektuję nad moimi przeszłymi relacjami i interakcjami z ludźmi, rozumiem, że
