Dwa lata temu wyszłam za mąż za Pawła, rozwodnika z przeszłością. Myślałam, że razem stworzymy spokojny dom, ale wszystko się zmieniło, gdy jego córka, Ola, wprowadziła się do naszej kawalerki. Teraz stoję przed decyzją o rozwodzie i pytam siebie: czy naprawdę można kochać kogoś, kto nigdy nie postawił cię na pierwszym miejscu?
Wszystko zaczęło się od jednego telefonu – wtedy jeszcze nie wiedziałam, że pomagając synowi i synowej, wpadnę w pułapkę samotności i niezrozumienia. Przez lata byłam dla nich podporą, aż pewnego dnia zrozumiałam, że nie jestem już potrzebna. Czy można kochać za bardzo i czy rodzina zawsze odwzajemnia nasze poświęcenie?
Od zawsze czułam, że nie pasuję do rodziny mojego męża, ale prawdziwy koszmar zaczął się, gdy teściowa zaczęła wchodzić do naszego domu bez zaproszenia. Każda jej wizyta była jak burza, która niszczyła mój spokój i małżeństwo. Czy można wybaczyć komuś, kto z premedytacją rozbija twoje życie?
Mam na imię Elżbieta. To opowieść o tym, jak nasz syn, wbrew naszej woli, wynajął nasz dom, zmuszając nas do życia w starej chatce na skraju lasu. To historia o rodzinnych konfliktach, rozczarowaniach i pytaniu, czy można jeszcze odbudować zaufanie.
Konrad sądził, że jego matka, Zofia, będzie idealną opiekunką dla jego syna, Adama. Jednak wkrótce odkrywa, że jej intencje są dalekie od opiekuńczych.
