Jestem Anna Kowalska, kobieta po siedemdziesiątce, która codziennie pielgrzymuje do starej studni na końcu wsi. W tej historii opowiadam o rodzinnych konfliktach, tajemnicach sprzed lat i o tym, jak jedno źródło może stać się świadkiem ludzkich dramatów. To opowieść o sile, upartości i cenie, jaką płacimy za prawdę.
Od lat żyłam w przekonaniu, że moja synowa mnie nie znosi. Nasze relacje były chłodne, pełne niedopowiedzeń i dystansu. Dopiero dramatyczne wydarzenie sprawiło, że odkryłam prawdę o niej, o sobie i o naszej rodzinie.
Jestem Witek. Opowiem wam, jak jedno niezwykłe lato na wsi odmieniło życie mojej babci Teodory i moje własne. To historia o rodzinnych tajemnicach, żalu i o tym, jak czasem trzeba sięgnąć do przeszłości, by odzyskać radość.
Wszystko zaczęło się podczas burzliwej nocy, gdy usłyszałam kłótnię mojej mamy z moim mężem w kuchni. Ta rozmowa zburzyła mój świat i zmusiła mnie do zmierzenia się z prawdą, której nie chciałam widzieć. Od tamtej pory nic już nie było takie samo, a ja zaczęłam się zastanawiać, czym naprawdę jest zaufanie.
Całe życie budowałam na kłamstwie, wierząc, że chronię mojego syna. Teraz, gdy prawda o adopcji wyszła na jaw, muszę zmierzyć się z jego gniewem i własnym sumieniem. Czy jeszcze kiedyś będziemy rodziną?
Kuba był zaskoczony, gdy po raz pierwszy usłyszał o swoim wujku. Musiałem wyjaśnić, dlaczego trzymaliśmy to w tajemnicy. „Twój wujek i ja pokłóciliśmy się o sprawy rodzinne i od tamtej pory nie rozmawiamy.”
Dorastając w kochającej rodzinie adopcyjnej, Emilia zawsze odczuwała pustkę związaną z jej biologicznymi korzeniami. Jej poszukiwania rodziców biologicznych doprowadziły ją do nieoczekiwanego odkrycia, które pozostawiło więcej pytań niż odpowiedzi.
