Opowiadam o tym, jak przez lata święta w mojej rodzinie były pełne napięcia i samotności z powodu konfliktu rodziców. Wspominam dzieciństwo w Polsce lat 90., kiedy musiałam wybierać między mamą a tatą, aż w końcu postanowiłam coś zmienić. To historia o bólu, odwadze i nadziei na pojednanie.
Mój syn Michał nie przyjechał do nas na święta, bo jego żona, Karolina, mu zabroniła. Czuję się odrzucona i nie wiem, jak naprawić naszą relację. Czy to już koniec naszej rodziny, czy jeszcze mogę coś zrobić?
Zaczęło się od upokarzającego komentarza przy świątecznym stole, który na zawsze zmienił moje spojrzenie na rodzinę i własną wartość. W tej historii opowiadam o konflikcie, który rozdarł moją rodzinę, o walce z biedą i o tym, jak trudno jest prosić o pomoc, kiedy duma nie pozwala na słabość. To opowieść o tym, jak łatwo ocenić drugiego człowieka, nie znając jego historii.
„Mamo, jesteś najlepsza na świecie. Zrobię wszystko, byś zawsze się uśmiechała.” Nie wiedziałem, jak te słowa odmienią życie mojej teściowej. Była
Lata 90. były burzliwym okresem dla wielu rodzin w Polsce. Problemy ekonomiczne, zmiany społeczne i osobiste konflikty pozostawiły głębokie blizny. To historia rodziny rozbitej przez rozwód i emocjonalny ciężar, jaki to wywarło na młodej dziewczynie.
Teraz, w wieku 60 lat, żyję sama, mój mąż Karol zmarł pięć lat temu. Mam dwoje wspaniałych dzieci, mojego starszego syna Szymona i młodszą córkę Różę, oraz pięcioro wnuków. Mimo że wszyscy mieszkamy w tym samym mieście, każde święto spędzam sama. To nie jest emerytura, jaką sobie wyobrażałam.
