Nazywam się Marek i zawsze wierzyłem, że więź między ojcem a córką jest niezniszczalna. Wszystko zmieniło się, gdy Kasia przyprowadziła do domu Pawła, a nasza rodzina zaczęła się rozpadać. Teraz zmagam się z bólem utraty, choć moja córka wciąż żyje, i zastanawiam się, czy kochać to walczyć, czy pozwolić odejść.
Gdy przewlekła choroba młodego Oliviera zaczęła odbijać się na naszej rodzinie, wysłałam męża i syna do domu mojej siostry na odpoczynek. To, co miało być chwilą wytchnienia, przerodziło się w nieoczekiwane wyzwania i ból serca.
Poruszający list z prośbą o wsparcie od społeczności forum, gdzie ludzie dzielą się osobistymi zmaganiami. Autorka zmaga się z mieszanymi uczuciami wobec swojej córki i oddalonego zięcia po bolesnym rozpadzie rodziny.
Ożeniłem się w wieku 21 lat. Dziewczyna, którą wybrałem na żonę, była zwyczajna, ładna, ale nie oszałamiająca, wesoła, życzliwa—krótko mówiąc, wydawała się dobrą partią. Wkrótce urodził się nasz syn. Na początku cieszyłem się z bycia mężem i ojcem, ale potem zacząłem czuć się niespokojny. Moi przyjaciele byli młodzi, bawili się
