Od zawsze czułem się niechciany – matka zostawiła mnie w szpitalu, a potem przez lata byłem przerzucany z jednej rodziny zastępczej do drugiej. Każda zmiana bolała coraz bardziej, aż w końcu pojawiła się rodzina, która naprawdę chciała mnie pokochać. To opowieść o strachu, nadziei i o tym, jak trudno uwierzyć, że ktoś może cię pokochać bezwarunkowo.
Mam na imię Dawid i od zawsze marzyłem o tym, by ktoś powiedział do mnie: „Synku, jesteś w domu”. Moja historia to opowieść o rozstaniach, samotności i nadziei, która nie gaśnie nawet wtedy, gdy świat wydaje się obojętny. Czy dziecko z domu dziecka może jeszcze uwierzyć w rodzinę?
Opowiadam historię Kasi, która po stracie rodziców trafia do szpitala z poważną chorobą serca. Gdy lekarze tracą nadzieję, starsza pielęgniarka, pani Zofia, nie pozwala się poddać i walczy o życie dziewczyny. To opowieść o bólu, samotności i sile ludzkiej dobroci, która potrafi zmienić los.
Od pierwszych chwil życia zostałem odrzucony przez własną matkę z powodu rzadkiej choroby genetycznej. Dorastałem w domach dziecka, walcząc z samotnością, odrzuceniem i własnymi słabościami. Ta historia to opowieść o bólu, poszukiwaniu tożsamości i sile, która pozwala przetrwać nawet wtedy, gdy świat wydaje się być przeciwko tobie.
Moje życie zaczęło się od odrzucenia – matka zostawiła mnie w szpitalu, a potem przez lata tułałem się po rodzinach zastępczych. Każda zmiana domu bolała coraz bardziej, aż w końcu pojawiła się rodzina, która naprawdę chciała mnie pokochać. To historia o strachu, nadziei i o tym, jak trudno uwierzyć, że ktoś może cię pokochać bezwarunkowo.
Po śmierci mojej matki, mój ojciec nie mógł sobie poradzić i sięgnął po alkohol. Zostałem sam, musiałem radzić sobie sam. Nie mieliśmy jedzenia, a ja nie miałem czystych ubrań. W końcu trafiłem do rodziny zastępczej, ale moja macocha zabrała mnie z powrotem do domu.
