Nazywam się Iwona i przez dwanaście lat byłam więźniem własnego małżeństwa z Damianem, człowiekiem, który kontrolował każdy mój ruch i każdą złotówkę. Wśród codziennych kłótni, upokorzeń i utraty poczucia własnej wartości musiałam zdecydować, czy zostać dla dzieci, czy w końcu odnaleźć siebie. To moja walka o godność i wolność, opowiedziana przez łzy, strach i siłę, o której nie wiedziałam, że ją mam.
To historia o tym, jak zakochałam się w Jacku – mężczyźnie, który wydawał się ideałem, ale skrywał mroczne tajemnice. Opowiadam o iluzjach, rozczarowaniach i sile, którą musiałam w sobie odnaleźć, by wyrwać się z toksycznej relacji. To opowieść o tym, jak łatwo można się zgubić, gdy patrzy się tylko na pozory.
Nikt mnie nie rozumie. Ostatnio wyrzuciłam własnego syna z domu i zamieszkałam z jego żoną. Nie żałuję tej decyzji, choć gorzko mi, że nie umiałam postawić się mu wcześniej.
W jednej chwili mój świat runął – zostałam sama z dzieckiem w zrujnowanym domu, zdradzona i opuszczona. Przez lata żyłam pod dyktando innych, nie potrafiąc walczyć o siebie. Ale to, co odkryłam po odejściu męża, zmieniło moje życie na zawsze.
Pamiętam ten wieczór, kiedy Paweł po raz ostatni trzasnął drzwiami. Zostałam sama z dziećmi w obcym domu, pełna strachu i niepewności. To opowieść o walce o przetrwanie, o złamanych obietnicach i o tym, jak trudno odnaleźć siebie, kiedy wszystko wokół się wali.
Cztery lata temu wyszłam za mąż za Michała, wdowca z dwójką dzieci. Wprowadziłam się do jego mieszkania na warszawskim Ursynowie razem z moim synem, Kubą. Z początku wydawało się, że stworzymy szczęśliwą rodzinę, ale szybko okazało się, że pod powierzchnią kryje się wiele bólu i konfliktów.
Wyrzuciłam własnego syna z domu i zamieszkałam z jego żoną. Rodzina uznała mnie za wariatkę, ale nie żałuję tej decyzji. To była jedyna droga, by uratować siebie i ją przed jego toksycznością.
