Myślałam, że moja mama zawsze będzie bezpieczną przystanią dla mojego syna. Jednak jeden tydzień wywrócił nasze życie do góry nogami i zmusił mnie do podjęcia decyzji, której nigdy nie chciałam podejmować. To opowieść o tym, jak rodzinne więzi zostały wystawione na próbę, a ja musiałam walczyć o szczęście mojego dziecka.
Emilia czuje się uwięziona w małżeństwie, w którym mąż dyktuje każdą decyzję finansową. Mimo ciężkiej pracy, nie ma dostępu do swoich zarobków i czuje się przytłoczona jego nieustanną kontrolą.
Oczy Magdy zaszkliły się, gdy stała przy oknie. „Dlaczego pozwalasz mu tak cię traktować?” zapytała jej przyjaciółka Ania. „On nie jest…”
Oto dlaczego tak się czuję. Jestem żoną Jana od 12 lat. Zawsze mieliśmy dobrą relację. Oboje jesteśmy spokojnymi i zrównoważonymi ludźmi, ale jego matka zawsze była źródłem stresu.
Nigdy w życiu nie żywiłam urazy do nikogo, może z wyjątkiem mojej byłej teściowej. Traktowała mnie okropnie. Spotkałam inne nieprzyjemne osoby, ale pani Kowalska jest w swojej własnej lidze. Nawet teraz, myśląc o niej, czuję się chora, a nie miałam z nią kontaktu od lat. Oto jak to wszystko się rozegrało.
Są mężowie despotyczni, którzy krzyczą lub stają się nadmiernie dominujący. Są też pijacy lub lenie, którzy nic nie wnoszą do gospodarstwa domowego, ale przynajmniej niczego nie wymagają od swoich żon. Oba scenariusze są koszmarem dla kobiet. Ale mój przypadek jest inny; mam nowoczesnego, stylowego i inteligentnego skąpca, który myśli, że jest niemal doskonały.
Mój tata nie przebiera w słowach i często wysyła mi gniewne wiadomości. Zablokowałam wiele numerów, ale on zawsze znajduje nowy, z którego może pisać. Treść wiadomości jest różna, ale zawsze pełna przekleństw. Mój ojciec życzy mi strasznych rzeczy, w tym śmierci i choroby. Jak ojciec może pisać takie rzeczy do własnej córki? On tego nie widzi jako coś złego.
„Po siedmiu latach małżeństwa urodziłam czworo dzieci. Jakub ma sześć lat, Emma cztery, a bliźniaki, Noe i Lila, mają zaledwie osiem miesięcy. Bycie matką czwórki dzieci to niełatwe zadanie. Nic dziwnego, że nie mam czasu dla siebie,” pisze 34-letnia Joanna. Miałam prawie 27 lat, kiedy poznałam Michała. Wszystkie moje przyjaciółki były już zamężne, a
Niedawno mój mąż wrócił do domu z listem. Podał mi go, mówiąc: „Myślę, że to dla ciebie.” Wytarłam ręce, otworzyłam kopertę i zaczęłam czytać. Było to żądanie wsparcia finansowego od mojego ojca, wraz z długą listą konsekwencji, jeśli nie spełnię jego żądań. Szczerze mówiąc, byłam w szoku, ale w pewnym momencie nawet mnie to rozbawiło. Mój mąż nie miał pojęcia, co się dzieje, ponieważ wiedział bardzo mało o mojej przeszłości.
Ograniczyłam teraz kontakt z moją matką. Nie rozmawiam z nią, nie odwiedzam jej ani nie dzwonię do niej do domu. Nie pozwalam jej widzieć mojego dziecka.
Po śmierci mojej matki, mój ojciec nie mógł sobie poradzić i sięgnął po alkohol. Zostałem sam, musiałem radzić sobie sam. Nie mieliśmy jedzenia, a ja nie miałem czystych ubrań. W końcu trafiłem do rodziny zastępczej, ale moja macocha zabrała mnie z powrotem do domu.
W dniu, w którym mój syn się zaręczył, znałam jego dziewczynę zaledwie od dwóch tygodni. Szczerze mówiąc, nie polubiłam jej za bardzo. Jej krzykliwy makijaż, wyzywająca sukienka i oczywiście powiększone usta sugerowały, że nie jest typem osoby, która lubi ciężką pracę. Poznałam jej rodziców, gdy wszyscy byliśmy w urzędzie stanu cywilnego. Mój mąż i ja właśnie przeprowadziliśmy się do miasta tuż przed
