Nazywam się Zuzanna i dorastałam w małej wsi na Podkarpaciu. Po śmierci taty mama sama opiekowała się mną i moim niepełnosprawnym bratem Markiem. Gdy nasze jedyne auto odmówiło posłuszeństwa, musiałam poprosić o pomoc bogatego sąsiada – to wydarzenie na zawsze zmieniło nasze życie.
Wszystko zaczęło się, gdy wyczerpana i na granicy sił powiedziałam pani Marii, że nie mogę już być jej dziewczyną na posyłki. Przez lata pomagałam jej, gdy jej córka rzadko przyjeżdżała z Warszawy. To opowieść o granicach, poczuciu winy i cichej walce każdej kobiety, która próbuje być dobrą sąsiadką, córką i matką jednocześnie.
Mam na imię Zofia. Opowiadam o dniu, w którym musiałam przełknąć dumę i poprosić naszego bogatego sąsiada, pana Nowaka, o pomoc dla chorego brata i wyczerpanej mamy. To, co wtedy się wydarzyło, na zawsze zmieniło moje spojrzenie na rodzinę, sąsiadów i zaufanie.
Nigdy nie sądziłam, że pewnej nocy moje życie wywróci się do góry nogami. W jednej chwili byłam mamą czwórki dzieci, a w następnej – musiałam przyjąć pod swój dach dwójkę osieroconych sąsiadów. To opowieść o bólu, nadziei i o tym, jak daleko sięga ludzkie serce.
Niedawno odwiedził nas pracownik socjalny. Powiedział, że otrzymali zgłoszenie, że nasze dzieci są zaniedbywane i muszą sprawdzić nasze warunki życia. Pracownik socjalny sprawdził lodówkę, środowisko życia i obserwował dzieci – wszystko wydawało się w porządku. Wypełnił niezbędne dokumenty i poprosił mnie o podpis. Potem wyszedł – opowiada Anna, która
Siła społeczności i moc dobroci mogą zmieniać życie w najbardziej nieoczekiwany sposób. Starsza kobieta o imieniu Zofia była na skraju utraty swojego domu, w którym mieszkała od 25 lat, ale jej sąsiedzi zjednoczyli się, aby jej pomóc. Odkryj, jak ich wspólny wysiłek zmienił jej życie.
