Nazywam się Weronika i przez lata byłam dla wszystkich niewidzialna – nawet dla własnej rodziny. Moja codzienność to ciche znikanie wśród ludzi, aż pewnego dnia pojawiła się osoba, która dostrzegła mnie naprawdę. Ta historia to mój krzyk o zauważenie i próba odnalezienia własnego głosu w świecie, który dawno o mnie zapomniał.