Mam na imię Marta i nigdy nie zapomnę tej nocy, kiedy moja siostra Zuzanna zniknęła. Przez łzy i gniew próbuję odnaleźć sens jej odejścia i walczyć z ciszą, która nas dusi. Ta opowieść to mój krzyk przeciwko niesprawiedliwości, ale też apel, by nie odwracać wzroku.
Nazywam się Milena i zawsze byłam niezależna, ale po ślubie z Piotrem zaczęłam tracić siebie. Jego kontrola nad naszymi finansami i narastające milczenie zniszczyły naszą bliskość. Dziś zastanawiam się, czy można odbudować zaufanie, gdy wszystko, co ważne, zostało przemilczane.
Od lat patrzę, jak mój brat Bartek coraz bardziej oddala się od rodziny przez swoją żonę, Kingę. Jego milczenie boli mnie najbardziej, bo wiem, że w środku wciąż jest tym samym czułym człowiekiem, którego znałam od dziecka. Czy można uratować więzi rodzinne, gdy ktoś wybiera lojalność wobec partnera ponad wszystko?
Wszystko zaczęło się od jednego, zimnego spojrzenia mojego męża, które zmroziło mi krew w żyłach. Przez lata walczyłam o naszą rodzinę, ale zdrada i milczenie rozbiły moje serce na kawałki. Teraz pytam siebie: czy można jeszcze zaufać, gdy wszystko, co znałam, legło w gruzach?
Jego niezachwiana wiara w innych często zaciemniała jego osąd. Ten aspekt jego osobowości sprawiał, że czułem się odizolowany, niezrozumiany i niechętny do otwierania się.
