Aria nigdy nie potrafiła znaleźć wspólnego języka z matką. Jednak dom matki był miejscem, z którego nie mogła zrezygnować. Czuła do niego przyciąganie. Jej mąż, Kamil, również kochał to miejsce. Zawsze odwiedzali wieś w weekendy. Spacerowali po lesie, pomagali matce w obowiązkach domowych i oglądali zachody słońca. Relacja z matką była dość dziwna. Mieszkali
Ograniczyłam teraz kontakt z moim ojcem. Nie rozmawiam z nim, nie odwiedzam go ani nie dzwonię do niego do domu. Nie pozwalam mu widywać mojego dziecka.
Pomimo że są uważani za zamożną rodzinę, moi teściowie odmawiają wzięcia odpowiedzialności. Nie są marginalizowani; po prostu przedkładają własne szczęście nad obowiązki rodzinne.
Ariana postanowiła zafundować sobie dzień w spa, gdy nadarzyła się okazja, mówi 65-letni Jan. „Ile lat ma twoja wnuczka?” „Ona już jest duża — ma pięć lat!”
Mój narzeczony, Bartek, jest rozdarty między wspieraniem mnie a swojej matki. Wszystkie nasze kłótnie teraz kręcą się wokół wesela… i jestem zdeterminowana, by je odwołać.
Szukam porady, jak poradzić sobie z sytuacją, w której córka chce, aby jej ojciec przeniósł się do domu opieki, ale on stanowczo odmawia i chce zostać w swoim domu z żoną.
– Za kilka dni nasz syn Kamil, wraz z żoną i dwójką dzieci, wprowadzi się do naszego dwupokojowego domu. Czuję
– „Powiedziała swojemu synowi sześć miesięcy przed naszym ślubem, w momencie, gdy mnie pierwszy raz zobaczyła – nie żeni się z nią, ona nie nadaje się na żonę!” wspomina trzydziestoletnia Kasia. „Jest za ładna. Zdziczeje! Oczywiście, wtedy to wyśmialiśmy, mówiąc, że Piotr powinien poślubić krokodyla, żeby mieć pewność, że nie zostanie wykorzystany… Ale…”
Ariana postanowiła zafundować sobie dzień w spa, gdy nadarzyła się okazja, mówi 65-letni Jan. „Ile lat ma twoja wnuczka?” „Jest już dorosła — ma pięć lat!”
Szukam porady, jak poradzić sobie w trudnej sytuacji rodzinnej, w której moi rodzice postanowili zerwać kontakt ze mną i moim mężem.
Pomimo że są uważani za zamożną rodzinę, moi teściowie odmawiają wzięcia odpowiedzialności. Nie są marginalizowani; po prostu przedkładają własne szczęście nad obowiązki rodzinne.
Ograniczyłam teraz kontakt z moim ojcem. Nie rozmawiam z nim, nie odwiedzam go ani nie dzwonię do niego do domu. Nie pozwalam mu widzieć mojego dziecka.
