Poświęciliśmy całe nasze życie dla dzieci, ale teraz, w jesieni naszego życia, jesteśmy sami. Od szkolnych miłości po zmagających się rodziców, nasza podróż była pełna poświęceń. Kiedy zaszłam w ciążę, mój mąż rzucił studia, aby nas utrzymać. Gdy nasza sytuacja finansowa się poprawiła, mieliśmy kolejne dziecko. Ale teraz, patrząc wstecz, zastanawiamy się, gdzie popełniliśmy błąd.
Mieszkam w tętniącym życiem mieście, ale nasza dzielnica zazwyczaj jest spokojna. Jednak pewnego dnia wizyta mojej siostry zamieniła mój spokojny dom w strefę katastrofy.
Po przejściu na emeryturę, teściowa spędzała więcej czasu w swoim wiejskim domu. Wydawało się, że wszystko będzie spokojne, ale nasza wizyta przyniosła nieoczekiwane emocje.
Zmagam się z tym, że moje dzieci nie chcą mnie widzieć po tym, jak odszedłem. Szukam porady, jak odbudować naszą relację.
Szukam porady, jak poradzić sobie z sytuacją, gdy moje dzieci chcą wrócić wcześniej ze swojego pobytu u babci.
W pierwszy dzień w nowej szkole, Eryk, młody czarnoskóry chłopiec, zauważył Zosię, białą dziewczynkę, płaczącą samotnie na placu zabaw. Poruszony jej łzami, postanowił ją pocieszyć. Nie wiedzieli jeszcze, że ich prosty akt dobroci zainspiruje całą społeczność szkolną.
Mimo że mieszkamy w tętniącym życiem mieście, nasza dzielnica zazwyczaj jest spokojna. Ale pewnego weekendu wszystko się zmieniło, gdy dzieci mojej siostry przyszły w odwiedziny i zniszczyły mój cenny żyrandol.
Marek zmarł dwa lata temu, zostawiając za sobą Kasię i ich dwoje małych dzieci, Zosię i Jasia. Jego śmierć była nagła i tragiczna, wydarzyła się w miejscu, gdzie powinien być bezpieczny. Teraz Kasia staje w obliczu nieustannej presji ze strony teściowej, aby pozostała samotna na cześć pamięci Marka.
Zawsze wierzyłam, że nawet gdy miłość między mężczyzną a kobietą wygasa, pozostają razem dla dobra swoich dzieci, zapewniając im dorastanie w pełnej rodzinie. Przez ponad 10 lat małżeństwa stawialiśmy czoła wielu wyzwaniom. Zbudowaliśmy dom i doczekaliśmy się trojga dzieci. Marzyłam o dużej rodzinie, a mój mąż, Grzegorz, wydawał się zachwycony przy każdym narodzinach dziecka. Ale nigdy nie wyobrażałam sobie dnia, w którym zdecyduje się nas wszystkich zostawić.
