Pewnej burzowej nocy moja córka, która zniknęła lata temu, wróciła tylko po to, by zostawić mi na progu mojego domu moją wnuczkę. Od tamtej pory codziennie zadaję sobie pytanie, gdzie zawiodłam jako matka i jak mam wybaczyć własnemu dziecku, wychowując jednocześnie niewinną dziewczynkę. To opowieść o winie, rodzinnych sekretach i nadziei na nowy początek.
Byłam nieco zaniepokojona decyzją mojej córki o wczesnym małżeństwie. Nie chodziło o to, że nie akceptowałam jej partnera, ale w wieku 25 lat dopiero zaczynała swoją karierę. Mimo moich obaw, wierzyła, że jest gotowa na osiedlenie się. Jej niezależny duch często prowadził ją do podejmowania impulsywnych decyzji.
Chcę podzielić się swoją historią życia, aby inne matki mogły uniknąć popełnienia tych samych błędów, co ja. Choć niezwykle trudno to przyznać, zdaję sobie sprawę, że to moja wina. Kiedy zrozumiałam, że doszłam do ślepego zaułka, było już za późno. Moje relacje z mężem nigdy nie były dobre, zwłaszcza
Zmagam się z sytuacją mojej córki w szkole. Jest prześladowana i potrzebuję porady, jak sobie z tym poradzić.
Kiedy Emilia miała zaledwie 5 lat, jej ojciec nas opuścił. Wychowywałam ją sama, żonglując wieloma pracami, aby jej zapewnić wszystko, czego potrzebowała. Nie było łatwo, ale chciałam, aby nigdy nie czuła się pozbawiona czegokolwiek. Brałam wolne w pracy, aby być z nią, poświęcając swoje życie osobiste. Teraz, gdy planuje swój ślub, mówi mi, że nie jestem zaproszona. To jest moja historia.
Szukam porady, jak poradzić sobie z sytuacją, w której moja dorosła córka zmusza mnie do wyboru między nią a moim szczęściem z moim chłopakiem.
Linda, moja bliska przyjaciółka, zawsze marzyła o idealnym życiu rodzinnym z kochającym mężem, Williamem, i ich trójką dzieci. Jej życiowym marzeniem było mieć córkę, ale życie miało inne plany. Pomimo pozornie idealnego życia, jest jedna rzecz, która nie daje jej spać w nocy, zastanawiając się, czy powinna się z tym zmierzyć.
