Nasza „silna” rodzina, ta, która miała być „na dobre i na złe…”, przetrwała nieco ponad dwa lata. Zaraz po ślubie, Filip, teraz jako mąż, zaczął prowadzić księgi.
Zawsze myślałam, że jestem w szczęśliwym małżeństwie. Piętnaście lat to długi czas. Czasami się kłóciliśmy, ale nigdy nie było to nic poważnego. Mogłam wylewać przed nim swoje serce.
Wychowywany przez samotną matkę, od wczesnych lat wiedziałem, że muszę ciężko pracować, aby zabezpieczyć swoją przyszłość. Moja mama, Maria, robiła wszystko, co mogła, ale ciężar finansowy studiów był dla niej zbyt wielki. To jest historia o tym, jak straciłem kontakt z rodziną.
Mam trudną sytuację z moim synem i potrzebuję Waszej porady. Niedawno go odwiedziliśmy, a on poprosił nas, abyśmy zatrzymali się w hotelu zamiast u niego w domu. Mam problem ze zrozumieniem tego współczesnego zwyczaju i byłbym wdzięczny za Wasze spostrzeżenia.
Minęło pięć lat od śmierci matki Hani, a wspomnienie ich ostatniego spotkania wciąż ją prześladowało. Jej matka siedziała w swoim ulubionym fotelu, z włosami starannie związanymi, z ciemnymi kręgami pod oczami, do których wszyscy się przyzwyczaili. Kuzynka Hani, Wiktoria, często odwiedzała i znała wszystkie jej dolegliwości.
Kiedy Lea usłyszała płacz dziecka w remizie strażackiej, wiedziała dokładnie, co zrobić. Ignorując swój strażacki sprzęt, wzięła głodne niemowlę na ręce i nakarmiła je butelką, okazując matczyną miłość w niespodziewanym miejscu.
Niedawno zdałam sobie sprawę, że najlepiej trzymać się z daleka od niektórych krewnych. Doszłam do tego wniosku w wieku trzydziestu lat. Wygląda na to, że mój brat wybrał niewłaściwą kobietę na żonę. Niestety, takie rzeczy się zdarzają. W końcu nie mogłam wybrać mu żony. Próbowałam zaakceptować jego wybór i utrzymać normalne relacje, ale sprawy przybrały zły obrót.
Wielu starszych ludzi w Polsce cierpi z powodu samotności i bólu. Dlatego naszym obowiązkiem jest wspierać naszych starzejących się krewnych. W końcu nie ma silniejszej więzi niż rodzina.
Dziś postanowiłam pozwolić mojej córce odpocząć, ponieważ była widocznie zmęczona po przedszkolu, a ja nie miałam ochoty nigdzie jej zabierać. Moja córka, Zosia, ma teraz pięć lat.
Liceum może być trudnym miejscem, zwłaszcza gdy jesteś inny. Pierwsze tygodnie Justina były pełne drwin i wyśmiewania z powodu jego ubrań. Ale kiedy dwóch jego prześladowców podeszło do niego z tajemniczym pudełkiem, wszystko się zmieniło.
Mimo że mieszkamy w tętniącym życiem mieście, nasza dzielnica zazwyczaj jest spokojna. Ale pewnego weekendu wszystko się zmieniło, gdy dzieci mojej siostry przyszły w odwiedziny i zniszczyły mój cenny żyrandol.
Ich córeczka przyszła na świat niespokojna, z problemami trawiennymi, które nie pozwalały zarówno Zuzannie, jak i Damianowi spać w nocy. Ciągły stres skłonił Damiana do podjęcia drastycznej decyzji.
