Utrzymywałam bliski kontakt z tatą i często spędzałam wakacje u jego rodziców (moich dziadków) w małym nadmorskim miasteczku. Dziesięć lat po rozwodzie mama ponownie wyszła za mąż i teraz nalega, żebym zbliżyła się do mojej nowej przyrodniej siostry, ale jej brak taktu jest nie do zniesienia.
Ograniczyłam teraz kontakt z moim ojcem. Nie rozmawiam z nim, nie odwiedzam go ani nie dzwonię do niego do domu. Nie pozwalam mu widzieć mojego dziecka.
Zmagam się z trudną decyzją o umieszczeniu mojej mamy w domu opieki i czuję, że nikt mnie nie rozumie. Szukam porady i wsparcia.
„Chcę mieć dziecko. Czas ucieka, a ja nie staję się młodsza. Za kilka lat zajście w ciążę będzie jeszcze trudniejsze, a ja naprawdę chcę być mamą.”
Młoda para z radością powitała na świecie swoje drugie dziecko. Jednak jego unikalny kolor włosów wprawił ich oraz zespół medyczny w zdumienie. Mama Ania i tata Piotr od pierwszej chwili pokochali małego Kacpra, wiedząc, że jest naprawdę wyjątkowy.
Zawsze pomagałam mojej teściowej: przynosiłam jej zakupy i woziłam ją, gdzie tylko potrzebowała. Ona i mój mąż również uzgodnili, że każdemu z jej synów przekaże dom. Ale sprawy nie potoczyły się zgodnie z planem.
To prawdopodobnie moja wina; powinnam być bardziej asertywna, ale nie potrafię tego zrobić. Dlatego w wieku trzydziestu lat nie mam własnego życia. Mieszkam z matką i robię wszystko, co ona chce. Nie mogę nawet wyjść na spacer z przyjaciółmi, bez jej dzwonienia do wszystkich, których zna, aby mnie sprawdzić.
Szukam porady, jak poradzić sobie z sytuacją, w której mój mąż, Benjamin, pokłócił się z moją rodziną i teraz odmawia jakiegokolwiek kontaktu z nimi.
– Grażyna zdecydowała się oddać dom byłej żonie swojego syna. Nie mogła znieść widoku cierpiących wnuków, podczas gdy on miał dach nad głową — westchnęła 40-letnia Wiktoria. Wiktoria również zmaga się z własnymi problemami.
Po adopcji jako niemowlę, Ela spędziła dekady na poszukiwaniach swojego biologicznego ojca. Pomimo milczenia matki, w końcu odnalazła go w domu opieki i po 50 latach rozłąki dała mu kochający dom.
Jestem sfrustrowana zarówno moim mężem, jak i jego matką, ponieważ wychowała go w przekonaniu, że wychowanie dzieci to wyłącznie obowiązek matki. Używa jej słów, aby usprawiedliwić swoje brak zaangażowania, a ona go wspiera, litując się nad nim za to, że ma taką 'trudną’ żonę. Nasza córka, Zosia, ma sześć lat i chodzi do pierwszej klasy.
Żyli pozornie harmonijnym życiem z dwójką dorastających dzieci. Pieniądze nigdy nie były problemem—Eugeniusz założył własny biznes, myjnię samochodową, podczas gdy jego żona pracowała jako manicurzystka. Ale pod powierzchnią tliły się napięcia.
