Moja mama zawsze powtarza, że teściowa zawsze będzie faworyzować dzieci swojej córki nad dziećmi swojego syna. Myślę, że mówi to tylko po to, by mnie pocieszyć. Próbuję zrozumieć, dlaczego tak się dzieje, ale to nie jest łatwe.
To jego pieniądze, jego emerytura – dlaczego miałabym wiedzieć, ile dostaje? Pewnego dnia w pracy, koleżanki zaczęły rozmawiać o pomaganiu swoim rodzicom. Większość z nich miała rodziców, którzy wciąż żyli. Według moich współpracownic, większość z nich pomaga swoim rodzicom, płaci ich rachunki lub kupuje leki. Ale Anna nie pomaga swojemu tacie wcale. Nie muszę.
Żona mojego syna zawsze robiła wszystko za niego, nawet nie pozwalając mu sprzątnąć talerza ze stołu. Teraz dzwoni do mnie z pretensjami, że jej mąż nie pomaga w domu. Jak mogę jej pomóc? Mój były mąż też nie był idealny. Nadal żyje i ma się dobrze, tylko teraz uprzykrza życie innej kobiecie zamiast mnie. Oto jak to wszystko się potoczyło.
Moja teściowa, Anna, ma 55 lat. Jest pełna energii i zawsze dba o swój wygląd, podążając za najnowszymi trendami mody. Po rozwodzie z ojcem mojego męża Piotra, postanowiła poświęcić swoje życie jedynemu synowi. Mimo że mieszka w innej części miasta, czuję, jakby była zawsze obecna.
Wyobraź sobie: moja synowa nawet nie próbuje ukryć, że mnie nie lubi! Mówi mi to prosto w twarz przy każdej okazji. A mój syn o tym wie! Mam sześćdziesiąt lat i czuję się jak najmniej ulubiona matka i teściowa. Zawsze wiedziałam, że posiadanie jedynego dziecka to zły pomysł. Nie można ich trzymać przy sobie na zawsze.
Po śmierci naszej matki, moja siostra i ja odziedziczyliśmy działki w ogrodzie działkowym. Od samego początku było jasne, że nasze działki różnią się od siebie, ale teraz moja siostra żąda zamiany. Jestem temu całkowicie przeciwny, co prowadzi do napięć i konfliktów między nami.
Przez cały ten czas kupił chleb tylko dwa razy i mleko raz. I zrobił to tylko dlatego, że go o to poprosiłam. Mam na imię Klara.
Kiedy matka podarowała nam swój dom, myśleliśmy, że to początek nowego rozdziału. Jednak szybko okazało się, że to ona trzyma klucz do naszej wolności. Zmieniliśmy zamki, ale teraz czekamy na nieuniknioną konfrontację.
Mój brat Marek jest ode mnie starszy o dwa lata. Nigdy nie byliśmy szczególnie blisko. Zawsze rywalizowaliśmy o to, kto jest ulubieńcem rodziców i kto osiągnie więcej. Ta rywalizacja trwała aż do dorosłości, prowadząc do dramatycznego i nierozwiązanego konfliktu o nasz dom rodzinny.
Pewnego wieczoru, gdy zadzwonił dzwonek do drzwi, nie byłam przygotowana na to, co mnie czekało. Moja córka, Ania, stała tam z walizką i łzami w oczach. „Mamo, odchodzę od Piotra. Zdradził mnie. Mogę zostać u ciebie?” zapytała drżącym głosem. Teraz muszę wspierać Anię w tym trudnym czasie, podczas gdy ona zmaga się z tajemnicą, której nie potrafi wyjawić.
Tamtego dnia stałem na przystanku autobusowym, czekając na autobus. Ku mojemu zaskoczeniu, wokół było niewiele osób. Tylko ja i jakiś facet rozmawiający przez telefon. Nie mając nic innego do roboty, słuchałem, co mówił… „Tak, kochanie, kupię ci cukierki po drodze… Co? Chcesz pizzę? Ale to po drugiej stronie miasta… Dobrze, pójdę, wszystko dla ciebie,” młody mężczyzna mówił czule. Odwróciłem się.
Staram się utrzymać dobre relacje z moją teściową, ale czasami mam wrażenie, że myśli tylko o sobie. Niedawno skończyłem trzydzieści cztery lata, a nasze małżeństwo przeszło przez wiele trudnych chwil.
