Na początku wydawał się idealnym mężczyzną. Przynosił jej kwiaty bez powodu, odbierał ją z pracy, kupował leki i zawsze był gotów pomóc. Jej rodzice go uwielbiali. Ale potem wszystko się zmieniło.
Moja mama ciągle powtarza mi, że teściowa zawsze będzie faworyzować dzieci swojej córki nad dziećmi swojego syna. Myślę, że mówi to tylko po to, żeby mnie pocieszyć. Próbuję mnie przekonać, że
Wierzę, że matka powinna kochać swoje dzieci jednakowo. Jak matka może faworyzować jedno dziecko i zaniedbywać drugie? Niestety, jest to możliwe. Moja własna córka jest tego doskonałym przykładem. Moja Ania jest dumna i zawsze umawiała się z mężczyznami z zamożnych rodzin. Wybrała męża, który był odnoszącym sukcesy prawnikiem. Teraz obawiam się, że będę musiała wziąć moją wnuczkę pod swoją opiekę.
Kiedy Anna opowiada swoją historię, zawsze mówi: „Nigdy nie bój się, że twoje relacje z bliskimi mogą się pogorszyć. Prawdziwie wspierająca rodzina to zrozumie. Jeśli nie, nie warto się tym przejmować.” Rodzice Anny przestali z nią rozmawiać prawie dekadę temu, po tym jak odmówiła pomocy bratu po raz kolejny. Teraz,
Jego rodzice mieszkali w małym miasteczku. Byli naturalnie pracowitymi ludźmi. Ale nadszedł czas, kiedy utrzymanie ich stylu życia stało się zbyt trudne, a odległość była zbyt duża.
Przez trzy lata naszego małżeństwa nie było między nami większych konfliktów. Nagle, znikąd, wszystko zmieniło się drastycznie, prowadząc do nieprzewidzianego i tragicznego finału.
Wybór odpowiedniego prezentu wymaga znajomości preferencji każdej osoby. Łatwo dostrzec rozczarowanie na ich twarzach, gdy nie podoba im się prezent. Ale najtrudniejszą osobą do zadowolenia zawsze jest Mama.
Jeszcze bardziej przygnębiające jest to, że nie odwiedza mnie z prawdziwej chęci, ale z konieczności. Jak można odmówić w takiej sytuacji? Bliscy powinni się wspierać.
To, co moja córka zrobiła swojemu mężowi przez cały ich związek, jest po prostu nie do zniesienia. Moja mała Ania zawsze była wrażliwym dzieckiem. Nie zmuszam jej do życia według moich zasad, ale cenię również swoje własne życie.
„Po siedmiu latach małżeństwa urodziłam czworo dzieci. Janek ma sześć lat, Zosia cztery, a bliźniaki, Kuba i Ania, mają zaledwie osiem miesięcy. Bycie matką czwórki dzieci nie jest łatwe. Nic dziwnego, że nie mam czasu dla siebie,” pisze 34-letnia Gabriela. „Miałam prawie 27 lat, kiedy poznałam Grzegorza. Wszystkie moje przyjaciółki były już zamężne, a ja…”
Przez lata, Daria była finansowym wsparciem dla swoich starzejących się rodziców, Grzegorza i Grażyny. W miarę jak ich skargi na trudności życiowe rosły, rosła również ich zależność od jej hojności. Każda wizyta w sklepie, każdy rachunek, którego nie mogli zapłacić, Daria była tam, aby pomóc. Ale emocjonalne i finansowe obciążenie, jakie to na nią nałożyło, było większe, niż kiedykolwiek się spodziewała.
Zmagam się ze skutkami romansu mojego męża, mimo że minęło już 5 lat. Szukam porady, jak iść dalej.
