Kiedy Emilia wróciła z pracy, jej mąż wyglądał dość dziwnie. Janek siedział na kanapie, pogrążony w myślach. „Co się stało, kochanie?” zapytała Emilia. Janek wyjaśnił, że jego matka znowu przyszła i zaczęła narzekać. Powiedziała, że Emilia nie powinna traktować swojej teściowej tak surowo. „Przeszukała nasze…”
Niedawno odwiedził nas pracownik socjalny. Powiedział, że otrzymali zgłoszenie, że nasze dzieci są zaniedbywane i muszą sprawdzić nasze warunki życia. Pracownik socjalny sprawdził lodówkę, środowisko życia i obserwował dzieci – wszystko wydawało się w porządku. Wypełnił niezbędne dokumenty i poprosił mnie o podpis. Potem wyszedł – opowiada Anna, która
Każdy rodzic pragnie dla swoich dzieci jak najlepiej—dobrego życia, satysfakcjonującej kariery i kochającego partnera. Niestety, czasami dzieci powtarzają te same błędy. Oto historia syna, który po rozwodzie nie wyciągnął wniosków z przeszłości i popełnił ten sam błąd ponownie. Co możemy z tym zrobić? Życie toczy się dalej, a nasze podejście do bliskich stopniowo się zmienia.
Nasza sąsiadka gości wielu gości latem, a jej dom nie jest zbyt duży. Większość gości przyjeżdża z dziećmi, ponieważ główną atrakcją jest pobliskie jezioro.
Moja przyjaciółka, Zofia, postanowiła, że nadszedł czas, aby nauczyć swoich synów lekcji. Żyli na jej koszt i byli z tego całkowicie zadowoleni. Kiedy cierpliwość Zofii się wyczerpała, zdecydowała, że najwyższy czas, aby zaczęli radzić sobie sami. Przeszła na emeryturę, ale nie przed wykorzystaniem zgromadzonych dni urlopowych. Powiedziała swoim dzieciom, że zrezygnowała z pracy, ponieważ nadszedł czas na emeryturę. Zofia jest matką czwórki dzieci
Anna ma troje dzieci, które dawno opuściły rodzinny dom. Jej najstarszy syn mieszka za granicą ze swoją rodziną. Wyprowadził się w bardzo młodym wieku i od tamtej pory nie widział swojej matki. Pozostały tylko zdjęcia, listy i życzenia świąteczne. Anna starannie przechowuje wszystko i często, zwłaszcza zimowymi wieczorami, przegląda je i czyta. „Synu, tak bardzo za tobą tęsknimy…”
Pewnego upalnego niedzielnego popołudnia, gorąc był tak intensywny, że matki z dziećmi, podobnie jak przez cały poprzedni tydzień, unikały wychodzenia wieczorem, woląc spacerować od szóstej do dziewiątej rano. Po kąpieli i położeniu swoich maluchów spać, zostawiały śpiące dzieci z ojcami przyklejonymi do komputerów i zbierały się w klubie mam – przy dużym stole pod dębami na podwórku.
Nadal nie mogę się uspokoić. Tydzień temu musiałam wyrzucić moją córkę z domu. Szczerze mówiąc, nie żałuję swoich działań. Sama sobie na to zasłużyła, razem ze swoim chłopakiem. Wróciłam z pracy i zastałam nieproszonych gości. Zawsze cieszyłam się z wizyt mojej córki, ale sześć miesięcy temu wydarzyło się coś, czego nigdy bym się nie spodziewała. Wróciłam do domu
Wyglądał tak przygnębiony, więc zapytałem go o zdrowie i co go trapi. Mój sąsiad machnął ręką z rezygnacją: „Chyba nie będę ci już długo przeszkadzał, kręcąc się tutaj.”
Pomimo szczerych próśb, matka czuje się wielokrotnie wykluczona z rodzinnych wakacji. Jej próby zbudowania lepszej relacji z dziećmi wydają się być niezauważone.
Przede wszystkim powinnam wspomnieć, że pochodzę z małego miasteczka. Nie lubię życia w mieście. Czyste powietrze, mnóstwo świeżych owoców i warzyw, życie we własnym tempie i prostolinijni ludzie – to jest to, co najbardziej kocham w życiu w małym miasteczku. Kiedy mój syn skończył 8 lat, jego ojciec nas opuścił. Nawiasem mówiąc, zostawił nas dla kobiety z miasta. Powiedział, że
Minęły dwa lata, odkąd moja córka wróciła do domu z nowym mężem i jego dwójką dzieci. Początkowo mówiła, że to tymczasowe rozwiązanie, ale teraz wydaje się, że jest to na stałe. Twierdzi, że dom częściowo należy do niej, więc nie mają zamiaru się wyprowadzać. Ta sytuacja wywróciła moje życie do góry nogami i nigdy nie wyobrażałam sobie, że będę żyć w takim chaosie.
