Moja kuzynka, Michalina, jest dumna z bycia brutalnie szczera, niezależnie od kontekstu czy publiczności – czy to jej matka, brat, szwagierka czy kelnerka w kawiarni. Wierzy w wyrażanie swoich myśli pod pretekstem „obrony prawdy”, ale często nie docenia „prawdy” skierowanej w jej stronę. Ta historia bada złożoności dynamiki rodzinnej, konsekwencje bezfiltrowej szczerości i wyzwania komunikacji w rodzinie.
Kiedy wyjechałem z domu na studia, aby cieszyć się niezależnością, żyłem własnym życiem, teraz po czterech latach małżeństwa z moim mężem i niedawno wzięliśmy kredyt hipoteczny na nasz pierwszy dom. Moja siostra, która wróciła do naszej matki po trudnym rozstaniu, wciąż tam mieszkała. Sytuacja przybrała dramatyczny obrót, gdy mama zadzwoniła do mnie ze łzami w oczach z powodu niedawno sporządzonego testamentu.
W czteroosobowej rodzinie dynamika jest skomplikowana. Andrzej, starsza wnuczka w wieku ośmiu lat, zajmuje szczególne miejsce w sercu swojej babci. Zygmunt, jej dwuletni brat, jednak nie wydaje się wzbudzać tych samych uczuć. Mieszkając wygodnie z mężem w domu kupionym przy pomocy obu stron rodziny, babcia zmaga się ze swoimi sprzecznymi emocjami wobec wnuków.
