Kontynuując wieloletnią rodzinną tradycję, w każdą niedzielę dwie dorosłe córki, Emilia i Sara, odwiedzały swoją matkę na rodzinny obiad – spotkania, do których Linda zawsze wkładała wiele wysiłku.
Odetchnęłam z ulgą, gdy dowiedziałam się, że była żona mojego męża, Anna, mieszka w innym województwie. Z jakiegoś powodu nadal czuję zazdrość o Marka, a przebywanie w jej obecności sprawia, że czuję się nieswojo. Mam 35 lat, ale we własnym domu zachowuję się jak nastolatka. Tego dnia musiała przywieźć ich syna. Nie wiedziałam, co powiedzieć ani jak się zachować.
Nigdy nie mogłam nawiązać więzi z matką mojego pierwszego męża. Moja niechęć do niej była trudna do wyjaśnienia, nawet dla mnie samej. Dopiero teraz uświadamiam sobie, jak bardzo byłam niesprawiedliwa wobec niej. W rzeczywistości była wspaniałą kobietą, troskliwą i kochającą… Teraz, gdy reflektuję nad moimi przeszłymi relacjami i interakcjami z ludźmi, rozumiem, że
Nasza najstarsza córka ma 9 lat, a najmłodsza 7. Zarówno mój mąż, Jan, jak i ja pracujemy na pełen etat. Nasza starsza córka chodzi do szkoły podstawowej, a młodsza do przedszkola. Zazwyczaj radzimy sobie z naszym napiętym harmonogramem, ale niedawna wizyta rodzinna wywróciła wszystko do góry nogami.
To dotyczy tylko jego; z pozostałymi krewnymi mojego męża dogaduję się całkiem dobrze. Ten trwający problem powoduje ciągłe napięcia w naszym małżeństwie.
Moja synowa, Sara, jest niesamowicie inteligentną i oczytaną kobietą. Chociaż nie uważam się za osobę mało inteligentną, często czuję się nieswojo w jej towarzystwie. Różnica wieku między nami wynosi ponad dwadzieścia lat. W tym przypadku, aby być jasnym, nie mówię o wiedzy jako takiej. Prawie każdą informację można zdobyć z książek lub Internetu. Mówię o tym, jak szybko potrafi przetwarzać i wykorzystywać te informacje na swoją korzyść.
Staram się utrzymać dobre relacje z moją teściową, ale mam wrażenie, że myśli tylko o sobie. Niedawno skończyłam trzydzieści cztery lata, a nasze małżeństwo przeszło przez wiele trudności.
– Powiedziałam mu, że nie mogę okłamywać jego żony. Myślałam, że ma romans. Ale nie, powiedział, że był w szpitalu dziecięcym. Założyłam, że chodzi o nasze wnuki.
Mieszkaliśmy w domu, który desperacko potrzebował remontu, ale problemy finansowe uniemożliwiały nam jakiekolwiek poprawki. W wieku dwudziestu lat wyszłam za mąż i opuściłam moje małe miasteczko.
Czasami osoby, którym najbardziej ufamy, mogą nas zranić w niewyobrażalny sposób. To historia dwóch najlepszych przyjaciółek, których więź została złamana przez zdradę, prowadząc do życiowego złamania serca.
Kiedy Emilia wróciła z pracy, jej mąż wyglądał dość dziwnie. Janek siedział na kanapie, pogrążony w myślach. „Co się stało, kochanie?” zapytała Emilia. Janek wyjaśnił, że jego matka znowu przyszła i zaczęła narzekać. Powiedziała, że synowa nie powinna traktować teściowej tak niegrzecznie jak Emilia. „Znowu wparowała…”
– „Mamo, miałaś przyjechać w przyszłym tygodniu,” odpowiedział Jan, ziewając głośno. „Przygotowalibyśmy się, odebralibyśmy cię z dworca…” – „Tak, teraz,” drżała Anna. –
