– Nie rozmawiamy z mamą od trzech miesięcy! – mówi trzydziestopięcioletnia Anna. – Zablokowałam ją wszędzie, umieściłam na czarnej liście, a co najważniejsze, przestałam jej pomagać finansowo… Teraz płacę tylko za jej mieszkanie, a raz w miesiącu zamawiam dostawę zakupów z ciężkimi produktami: kasze, olej, cukier. I to wszystko. Resztę musi opłacić sama.
Starsza kobieta znalazła się na łasce swojej synowej w domu opieki. Zdradzona przez własną rodzinę, stanęła w obliczu samotnej i niepewnej przyszłości. Maria wychowywała swojego syna sama po nagłej śmierci męża, gdy chłopiec miał zaledwie 6 lat.
Pani Małgorzata jest na emeryturze od dłuższego czasu. Patrzy przez okno i zastanawia się, co teraz robią jej dorosłe córki i syn. Czy przyjdą złożyć jej życzenia urodzinowe? Może chociaż zadzwonią? Nie chcą spędzać wolnego czasu z wiekową matką. „Pamiętam, jak mój mąż zostawił mnie z trójką dzieci. Nie ma dnia, żebym nie myślała o tych trudnych czasach…”
Wyobraź sobie: moja synowa nawet nie próbuje ukryć, że mnie nie lubi! Mówi mi to prosto w twarz przy każdej okazji. A mój syn o tym wie! Mam sześćdziesiąt lat i czuję się jak najmniej ulubiona matka i teściowa. Zawsze wiedziałam, że posiadanie jedynego dziecka to zły pomysł. Nie można ich trzymać przy sobie na zawsze.
Mały Tomek, przygnębiony, wycofał się do swojego kąta z zabawkami. Nauczycielka podeszła i wyjaśniła, że jego mama zostawiła notatkę dla dyrektora—nikt oprócz niej nie może go odebrać.
Po śmierci naszej matki, moja siostra i ja odziedziczyliśmy działki w ogrodzie działkowym. Od samego początku było jasne, że nasze działki różnią się od siebie, ale teraz moja siostra żąda zamiany. Jestem temu całkowicie przeciwny, co prowadzi do napięć i konfliktów między nami.
Od momentu, gdy poznałam przyszłą żonę mojego syna, wiedziałam, że nie jest dla niego odpowiednia. Wydawała się nieprzygotowana na obowiązki małżeństwa i brakowało jej poczucia odpowiedzialności. Mój syn poznał ją online, a mimo moich obaw, ich związek się rozwijał. To historia mojej walki o zaakceptowanie jej i ostatecznego rozpadu.
Pomimo wyraźnych preferencji mojej córki, jej babcie nalegają na tradycyjne zabawki. To przykre, że dorośli ignorują proste prośby dziecka.
Mój syn ożenił się z przebiegłą kobietą, która ma go owiniętego wokół palca. Teraz odwraca go przeciwko mnie, twierdząc, że nie chcę jego szczęścia i myślę tylko o sobie. Problem polega na tym, że odmawiam zamiany domów z nimi. Mam tylko jedno dziecko, a mój mąż zmarł kilka lat temu. Wychowaliśmy go w kochającym domu i zapewniliśmy mu wszystko.
Pani Kowalska była w późnych latach siedemdziesiątych. Jej córka i syn rozmawiali o sprzedaży domu, w którym mieszkała. Zdecydowali się zabrać mamę do miasta. Ale pani Kowalska nie była z tego zadowolona. W końcu jej rodzice mieszkali tam przez całe życie. Nie chciała opuszczać swojego rodzinnego miasta. Ale jej dzieci nie dawały za wygraną, ciągle poruszając ten temat. Pani Kowalska czuła się osaczona i bezradna.
Sześć miesięcy temu mój syn Marek przyprowadził swoją żonę Emilię, aby zamieszkali w moim domu, mówiąc, że zostaną na jakiś czas, dopóki nie znajdą odpowiedniego mieszkania do wynajęcia. Nie spieszyłam się z nimi i pozwoliłam im zostać. Dałam im pokój, ale wiele moich rzeczy wciąż tam było. W końcu nie mogłam po prostu wrzucić wszystkich moich rzeczy do jednej torby.
Jest trzy lata młodszy ode mnie, więc nasi rodzice zawsze go faworyzowali. Zwłaszcza tata. Szkoła była trochę łatwiejsza: przynajmniej tam mogłem uciec od ciągłych porównań.
