Spóźniłem się na pociąg, ale to nie był zwykły błąd – to był początek lawiny wydarzeń, które zmusiły mnie do konfrontacji z własną rodziną i samym sobą. W tej historii opowiadam o jednej nocy na stacji Południowa, o rozmowie z ojcem, którego nie widziałem od lat, i o tym, jak czasem najtrudniej jest wrócić do domu. To opowieść o czekaniu, żalu i nadziei, która pojawia się tam, gdzie najmniej się jej spodziewamy.
W tej historii opowiadam o pogrzebie mojej mamy, trzech tajemniczych listach i rodzinnych sekretach, które zmieniły moje życie. Zmagam się z żałobą, konfliktem z ojcem i odkryciem prawdy, która przez lata była ukrywana. To opowieść o bólu, przebaczeniu i pytaniu, czy można naprawdę poznać swoich najbliższych.
Opowiadam o trudnych relacjach w naszej rodzinie, kiedy opieka nad chorą babcią stała się źródłem konfliktów i żalu. Wspominam, jak słowa mojej córki Mai poruszyły we mnie coś głęboko, zmuszając do refleksji nad tym, co znaczy być rodziną. Ta historia to zapis bólu, bezsilności i pytania, czy naprawdę potrafimy kochać bezwarunkowo.
