Nazywam się Jadwiga i po 35 latach małżeństwa zdecydowałam się na rozwód. Przez lata byłam niewidzialna, tłumiłam swoje potrzeby i marzenia, aż w końcu powiedziałam dość. Dziś, mając prawie 60 lat, po raz pierwszy wybieram siebie i zastanawiam się, czy nie jest już za późno na szczęście.
To opowieść o tym, jak zdrada mojego męża roztrzaskała mój świat. Dzięki wierze i modlitwie odnalazłam w sobie siłę do przebaczenia i walki o rodzinę. Dziś wiem, że nawet z największego kryzysu można wyjść silniejszym, jeśli tylko znajdzie się w sobie odwagę i zaufa Bogu.
Mam 64 lata, a mój mąż 70. Po czterdziestu latach małżeństwa rozstajemy się. Opowiadam o tym, jak jeden wieczór zmienił wszystko i postawił mnie przed pytaniem: czy można zacząć od nowa po tylu latach?
Mam 62 lata, mój mąż 68. Po 35 latach małżeństwa stajemy przed rozwodem, choć jeszcze niedawno byłam pewna, że jesteśmy szczęśliwi. Wszystko zmieniło się podczas jednej, zwyczajnej sylwestrowej nocy.
Zawsze stawiałam rodzinę na pierwszym miejscu, a on mnie zdradził i obwinił. Przeżyłam szok, rozpacz i bunt, ale musiałam odnaleźć siebie na nowo. Czy można wybaczyć taką zdradę – i czy warto?
To był zwykły wieczór, kiedy dowiedziałam się, że mój mąż mnie zdradza. W jednej chwili moje życie rozpadło się na kawałki, a ja musiałam znaleźć w sobie siłę, by nie utonąć w rozpaczy. Dzięki wierze i modlitwie odnalazłam nowy sens i nauczyłam się ufać Bogu, nawet gdy wszystko inne zawiodło.
