Zawsze zastanawiałam się nad rodzicami, którzy nie pomagają swoim dorosłym dzieciom, a zamiast tego oczekują pomocy od nich. Mój mąż i ja zawsze wspieraliśmy nasze dzieci. Najpierw zapewniliśmy naszej córce i synowi wyższe wykształcenie. Potem zorganizowaliśmy ich śluby. Nawet po założeniu przez nich własnych rodzin, często dostarczaliśmy im jedzenie i wszystko, czego potrzebowali. Ale jak się okazało,
Bezczelność niektórych ludzi nie zna granic. Doskonałym przykładem jest moja była teściowa, która desperacko pragnie odzyskać status mojej obecnej teściowej. Przez ostatnie cztery miesiące próbowała mnie przekonać, że powinnam wrócić do mojego byłego męża, który zachował się jak kompletny dupek, zostawiając mnie z dzieckiem i górą długów. Teraz namawia mnie, żebyśmy się pogodzili dla dobra naszego syna.
Babcia odmawia opieki nad własnymi wnukami, nie chcąc pomagać swojej rodzinie. Tymczasem nie ma problemu z pracą jako niania i opieką nad dziećmi innych ludzi. Wygląda na to, że aby babcia zajęła się swoimi wnukami, musiałaby być opłacana za godzinę. Moja mama spędziła całe życie pracując w przedszkolu, zdobywając ogromne doświadczenie. Nawet po przejściu na emeryturę
Przede wszystkim powinnam wspomnieć, że pochodzę z małego miasteczka. Nie lubię życia w mieście. Czyste powietrze, mnóstwo świeżych owoców i warzyw, życie we własnym tempie i zwykli ludzie – to jest to, co najbardziej kocham w życiu w małym miasteczku. Kiedy mój syn skończył 8 lat, jego ojciec nas opuścił. Nawiasem mówiąc, zostawił nas dla kobiety z miasta. Powiedział, że
Anna od dłuższego czasu czuła, że jej małżeństwo nie jest takie jak dawniej. Ciągłe podejrzenia o zdradę i niekończące się wymówki męża. Ale pewnego dnia natknęła się na jego wiadomości z kochanką. Pisał, że jest gotów poświęcić absolutnie wszystko, by z nią być. Jej świat rozpadł się na kawałki. Nie miała wyboru, musiała pogodzić się z brutalną rzeczywistością.
Moja matka zachowuje się bardziej jak dziecko niż dorosła osoba. Przypomina mi młodszą siostrę, a nie dojrzałą kobietę. Muszę poświęcać swój czas i energię, aby opiekować się zarówno swoją rodziną, jak i matką, ponieważ nie potrafi radzić sobie z własnymi problemami. Jest niedojrzałą osobą, która nigdy do niczego nie dążyła. Wyszła za mąż i urodziła mnie zaraz po szkole średniej. Ale moja
Okazuje się, że tylko mąż jest odpowiedzialny za utrzymanie rodziny. Jego pensja jest skromna, więc żyją w biedzie — nie starcza nawet na podstawowe potrzeby.
Przez tygodnie starannie planowałam obchody moich ważnych urodzin. Niedawno skończyłam 60 lat i byłam podekscytowana, aby świętować z rodziną i przyjaciółmi. Chciałam przytulnego rodzinnego spotkania. Mieszkam z moją młodszą córką, Emilią, która ma 30 lat i jest jeszcze singielką. Mój starszy syn, Michał, ma 40 lat i jest żonaty.
Piszę to teraz, całkowicie zdruzgotana po kolejnej kłótni z moją córką. Nie mogę już tego znieść i muszę podzielić się swoją historią. Mój mąż rozumie, ale wielu naszych przyjaciół mówi: czego się spodziewałaś, twoja córka jest teraz mężatką, ma swoją rodzinę. To jej mąż dyktuje jej działania – nasz znienawidzony zięć! Jakby ją zahipnotyzował! Nasza córka
Teraz nie wiem, jak z nią rozmawiać po tym, co się stało. Wyobraź sobie tę sytuację: jestem emerytowaną nauczycielką, mieszkam sama, a moja rodzina mieszka w tym samym mieście.
Moje życie rodzinne nie jest usłane różami, a relacja z mężem jest skomplikowana. Nasza córka jest moim jedynym źródłem radości. Nie mieszkamy z rodzicami, a mimo że utrzymujemy dobre relacje z większością rodziny, moja relacja z teściową jest napięta. Udaje, że ma problemy finansowe, ale w rzeczywistości jest dość zamożna. Matka mojego męża nigdy nic nie daje swojej wnuczce. Może
Historia naszej czytelniczki, Anny z Warszawy. „Znalazłam się w bardzo nieprzyjemnej sytuacji. Nie chcę opiekować się moim chorym ojcem i mam ku temu osobiste powody. Nie jestem gotowa tłumaczyć każdemu krewnemu, dlaczego planuję umieścić ojca w domu opieki. Teraz jestem pod ogromną presją ze strony wszystkich moich krewnych (bliskich i dalekich). Mój ojciec chciał się mnie pozbyć. Teraz mam 35 lat…”
