Matka powinna kochać swoje dzieci jednakowo. Jak to możliwe, że matka faworyzuje jedno dziecko, a drugie zaniedbuje? Niestety, to się zdarza. Moja własna córka jest tego doskonałym przykładem. Moja Emilia to duma kobieta, która umawiała się tylko z mężczyznami z zamożnych rodzin. Wybrała męża, który był sportowcem. Jan studiował na
Moja rodzina oczekuje, że przeproszę, ale nie czuję się winny. Po latach ciężkiej pracy w końcu spłaciłem kredyt studencki. Przez ostatnie pięć lat poświęcałem swoje życie osobiste dla stabilności finansowej.
Zrozumiałam, że nigdy nie kochał mnie na tyle, by być ojcem moich dzieci. Po rozmowie z bliską przyjaciółką, moją siostrą
– „Właśnie wróciłam od prawnika, gdzie sfinalizowałam swój testament!” Po chwili, ciesząc się zaskoczeniem i ciekawością swoich przyjaciółek, kontynuowała: „Postanowiłam załatwić wszystko teraz, bo później wszyscy będą mówić…”
Mój mąż miał udaną karierę, a my żyliśmy w dostatku. Zapewniliśmy naszym dzieciom wszystko, czego potrzebowały i więcej. Teraz, na emeryturze, czuję się coraz bardziej odizolowana, ponieważ moje dzieci dzwonią coraz rzadziej. Zastanawiam się, gdzie popełniłam błąd.
„Nie zaznam spokoju, dopóki nie podzielisz się swoim mieszkaniem z bratem.” Mój brat właśnie taki jest. Ani tu, ani tam. A teraz muszę dzielić z nim mieszkanie.
W domu mój mąż jest niezwykle wybredny, jeśli chodzi o jedzenie. Ale gdy tylko przekraczamy próg domu jego mamy, zjada wszystko i nawet prosi o dokładkę. Nie waha się mnie krytykować, jeśli nie spełniam jego wysokich standardów.
Moja córka i jej mąż oszczędzają na własne mieszkanie, więc poprosili o możliwość zamieszkania u mnie. Teraz muszę chodzić na palcach po własnym domu, aby nie przeszkadzać mojemu zięciowi. Pracuje zdalnie i wydaje się, że jestem dla niego ciągłym rozproszeniem. Mam tego dość i w końcu porozmawiałam z córką na ten temat. Kiedy zdecydowała się na ślub, chciałam im pomóc finansowo. Sprzedałam swój trzypokojowy dom i dodałam swoje oszczędności do
Staraliśmy się pozostać finansowo niezależni i polegać na własnych siłach, ale matka mojego męża często narzucała swoją pomoc, tylko po to, by później nam o niej przypominać.
Jak mogło mi się to przytrafić? Jak mogłam stracić nad sobą kontrolę? Śmiali się i mówili, że dopóki sama tego nie doświadczę, nie zrozumiem. To trwało już od dłuższego czasu.
Emilia ma trzech synów, z których każdy jest szczęśliwie żonaty. Dziesięć lat temu poślubiłam jej najstarszego syna. Od tego czasu nasza relacja z teściową wydawała się poprawiać, ale ostatnie wydarzenia zmieniły wszystko na gorsze.
Nigdy nie czułem się stary. W rzeczywistości nigdy nie czułem się jak dorosły, mimo że niedawno skończyłem 60 lat. I co z tego? Nadal mam większość zainteresowań z czasów studiów i starych przyjaciół. Nasza grupa nie rozpadła się jak inne pod ciężarem obowiązków rodzinnych. Nigdy nie byłem żonaty, chociaż, szczerze mówiąc, kobiety wykazywały zainteresowanie.
