Mój mąż był przystojnym, wysportowanym mężczyzną. Wysoki, zadbany i popularny wśród wielu ludzi. Staram się pamiętać go takim, aby ułatwić sobie życie. Bo teraz zmienił się nie do poznania. Pewnego dnia, podczas pracy w ogrodzie, zasłabł i doznał udaru. Cudem przeżył. Ale stał się niepełnosprawny. Moje życie również wywróciło się do góry nogami.
Kiedyś miałam bliską relację z jedną z moich sąsiadek. Nie byłyśmy najlepszymi przyjaciółkami, ale macierzyństwo nas zbliżyło. Nasze dzieci są w tym samym wieku, co stworzyło więź. Jednak sytuacja się zmieniła, a ja jestem na skraju wytrzymałości.
Mieszkamy w dwupokojowym mieszkaniu, z jednym pokojem przechodnim. Kuchnia jest malutka, a dzielimy jedno łazienkę. Jest nas pięcioro: ja, mój mąż, nasi dwaj synowie i moja teściowa. Mieszkanie należy do mojego męża i jego matki. Przeprowadziłam się tutaj z innego miasta. Mieszkamy z teściową od prawie dekady i jakoś udawało nam się dogadywać. Ale teraz
Jego imię to Jan. Ciężko pracuje i dobrze zarabia. Czuję się świetnie w jego towarzystwie! Zaproponował, żebyśmy zamieszkali razem. Ale gdzie umieszczę mojego tatę? No wiesz
Z jej wyrazu twarzy było jasne, że nie przyszła na przyjacielską rozmowę przy kawie. „Mój syn nie będzie gospodarzem domu!” krzyknęła do Ewy. „Dzień dobry, Anno.”
Kiedy jej syn Jakub miał 15 lat, rozwiodła się z mężem. Przez ponad dekadę żyła bez mężczyzny, chodziła na randki, ale zawsze odrzucała oświadczyny.
Moja mama zawsze powtarza, że teściowa zawsze będzie faworyzować dzieci swojej córki nad dziećmi swojego syna. Myślę, że mówi to tylko po to, by mnie pocieszyć. Próbuję zrozumieć, dlaczego tak się dzieje, ale to nie jest łatwe.
Wiedziałam, że to będzie problem jeszcze zanim się pobraliśmy, i szczerze mówiąc, bardzo mnie to martwiło. Oczywiście, trzymałam swoje uczucia dla siebie—po co je ujawniać? Ale oceńcie sami. Oto, co się stało.
Zgadzam się odwiedzać i pomagać w domu, ale wsparcie finansowe nie wchodzi w grę. Niech Marek się wykaże! – wzdycha Ania. Ich ojciec ma 85 lat.
Nie widziałyśmy się od dawna, ponieważ musiałam wyjechać służbowo do innego miasta. Kiedy w końcu spotkałam się z Kasią, od razu zauważyłam, że jest zmęczona i wyczerpana. Kiedy zapytałam, co się dzieje, otworzyła się i opowiedziała o swoich trudnościach.
Pojawił się w moim życiu ponownie, gdy skończyłam 25 lat. Co teraz czuję? Złość i obrzydzenie! Mój ojciec nie miał żadnego udziału w moim życiu.
Piszę to teraz, całkowicie zdruzgotana po kolejnej kłótni z moją córką. Nie mogę już tego znieść i muszę podzielić się swoją historią. Mój mąż rozumie, ale wielu naszych przyjaciół mówi: czego się spodziewałaś, twoja córka jest teraz mężatką, ma swoją rodzinę. To jej mąż dyktuje jej działania – nasz znienawidzony zięć! Jakby ją zahipnotyzował! Nasza córka
