W sercu polskiej wsi, Anna siedziała w słabo oświetlonym salonie, a cisza odbijała się echem pożegnalnych słów jej syna. Dom, niegdyś pełen życia, teraz wydawał się pustą skorupą, a zimno przenikało jej kości, gdy rozmyślała o niepewnej przyszłości.
– Jak mogłaś tak szybko zapomnieć o swoim wnuku? To były jego urodziny, właśnie skończył 16 lat! Rozumiem, że się od siebie oddaliliśmy, ale Kuba jest twoim wnukiem!
Moja sąsiadka, pani Kowalska, ma 69 lat. Mieszka sama, więc czasami ją odwiedzam i przynoszę coś na herbatę. Mamy urocze rozmowy; jest bardzo miła i lubi opowiadać o swoich podróżach. Jednak stara się unikać rozmów o swojej rodzinie. Pewnego dnia postanowiła otworzyć się na temat swojego dorosłego syna, z którym nie ma żadnego kontaktu. Zacznę
Pogodzenie się z tą rzeczywistością jest niezwykle trudne. Wychowywałam syna sama, starając się zbudować dla nas życie, ale nigdy się to nie udało. Czy to z powodu mojego trudnego charakteru, czy złych wyborów partnerów, relacje zarówno z synem, jak i z partnerami zawsze były napięte. Teraz mój syn oddalił się ode mnie, pod wpływem swojej żony, i czuję się całkowicie zagubiona.
