To brutalna rzeczywistość, ale moja córka zdecydowała się poślubić mężczyznę, który odmawia pracy. Od ponad roku żyje z dorywczych prac, podczas gdy moja córka zmaga się z wychowaniem ich dziecka sama.
Kiedy miałam 25 lat, wyszłam za jej syna — to było prawie 20 lat temu. Rok później mój mąż mnie opuścił, a ja musiałam poskładać swoje życie na nowo.
Zapytał również, czy on i jego obecna żona mogą zamieszkać ze mną. Ale to częściowo jego wina; gdyby płacił odpowiednie alimenty swojej byłej żonie, nie byłoby tego problemu.
Mam trójkę dzieci. Tragicznie, mój mąż zmarł, gdy nasze najmłodsze dziecko miało zaledwie sześć miesięcy. Posiadamy własny dom, ale życie z zasiłków jest niemożliwe, a rachunki ciągle rosną. Mój brat bardzo nam pomógł przez pierwsze sześć miesięcy, ale ma swoją własną rodzinę, o którą musi dbać. Musiałam znaleźć pracę. Nie zarabiam dużo i muszę balansować
„Od trzech lat mieszkamy pod jednym dachem z moją teściową, Marią. Oprócz niej, jest mój mąż, nasz trzyletni syn i ja. Nie stać nas na wyprowadzkę. Pensja mojego męża ledwo pokrywa nasze wydatki. Nawet gdybym znalazła pracę, moje dochody jako nauczycielki na pół etatu niewiele by zmieniły. Więc mieszkamy razem i staramy się z tym jakoś radzić, ale daleko nam do ideału…”
Nie udało nam się zebrać pieniędzy, by sprowadzić tatę na Święta, by mógł zobaczyć swoją wnuczkę. Teraz wierzy, że nie chcemy z nim spędzać czasu, co rozdziera naszą rodzinę.
Mieszkaliśmy w domu, który desperacko potrzebował remontu, ale problemy finansowe uniemożliwiały nam jakiekolwiek poprawki. W wieku dwudziestu lat wyszłam za mąż i opuściłam moje małe miasteczko.
Kasia miała swoje własne mieszkanie, ale wróciła do rodziców, aby zaoszczędzić pieniądze. Teraz jej brat i jego żona również się wprowadzili, co sprawia, że dom jest nie do zniesienia zatłoczony. Rodzina naciska na Kasię, aby się wyprowadziła, ale ona nie ma dokąd pójść.
Żyliśmy wygodnie. Udało nam się kupić mały dom i używany samochód. Moi rodzice nie mogli nam pomóc finansowo, więc musieliśmy polegać wyłącznie na sobie. Długo planowaliśmy nasze drugie dziecko. Mój mąż był w siódmym niebie, gdy nasze plany w końcu się spełniły. Ale koszty wzrosły, a on zaczął pracować na pół etatu wieczorami. Kiedy
– „Czy to pomysł Ewy? Nie mogę w to uwierzyć! Tylko dlatego, że się z nią nie dogadujemy, nie oznacza, że powinnam sprzedać dom. Kocham to miejsce.”
„Żyliśmy skromnie. Nigdy nie skończyłem studiów i zawsze pracowałem albo na budowie, albo w fabryce, czasem wykonując drobne prace. Moja żona, Anna, choć ukończyła studia, nigdy nie pracowała w swoim zawodzie. Od wielu lat jest sprzedawczynią w sklepie kosmetycznym,” mówi Jan. Ceny rosną, a my potrzebujemy coraz więcej pieniędzy. Nasza córka dorasta i wkrótce pójdzie do
Żyliśmy w domu, który pilnie potrzebował remontu, ale problemy finansowe uniemożliwiały nam jakiekolwiek poprawki. W wieku dwudziestu lat wyszłam za mąż i opuściłam moje małe miasteczko. To była decyzja, która zmieniła moje życie na zawsze.
