Od rana dom wyglądał jak po przejściu tornada – wszędzie rozsypane płatki, a mój wnuk rozgniatał je na podłodze. Mój mąż siedział przed telewizorem, udając, że nie widzi bałaganu, a ja czułam, jak narasta we mnie frustracja. Czy naprawdę muszę być tą, która zawsze sprząta po wszystkich?
Emilia zawsze była podporą swojego domu, łącząc pracę, rodzinę i niekończącą się listę obowiązków. Jej mąż Marek nigdy do końca nie zrozumiał, jak wiele wysiłku wkładała w codzienne życie. Pewnego dnia jego lekceważąca uwaga na temat prostej listy zakupów doprowadziła Emilię do granic wytrzymałości. Zdeterminowana, by go uświadomić, postanowiła pozwolić mu wejść w jej buty.
Podłoga w kuchni była pokryta makaronem, a moja wnuczka biegała po niej, robiąc jeszcze większy bałagan. Mój zięć miał to posprzątać, ale jego żona została z tym sama.
Anna, matka dwójki dzieci, zwierza się swojej córce, że jest wyczerpana: jej mąż nie pomaga w domu, nie robi zakupów i cieszy się dobrymi posiłkami, ale nigdy nie sprząta po sobie. Kiedyś przymykała na to oko, bo nie pracowała i zajmowała się domem oraz dziećmi. Ale teraz, gdy się starzeje, chciałaby, aby mąż ją wspierał. „Szczerze mówiąc…”
Przez cały ten czas kupił chleb tylko dwa razy i mleko raz. I zrobił to tylko dlatego, że go o to poprosiłam. Mam na imię Klara.
– Cześć, Aniu. Jak leci? Coś nowego?
Cały dom był pokryty płatkami, a mój wnuk raczkował, rozprzestrzeniając je jeszcze bardziej. Mój syn miał to posprzątać, ale jego żona odmawia zrobienia tego za niego.
Cały dom był pokryty płatkami, a mój wnuk raczkował, rozprzestrzeniając je jeszcze bardziej. Mój syn miał to posprzątać, ale jego żona odmawia zrobienia tego za niego.
To, że jestem w domu, nie oznacza, że nic nie robię i jestem leniwa. Chętnie zamieniłabym się rolami i zobaczyła, jak długo mój mąż by to wytrzymał. Spoiler: niezbyt długo.
„Jak każda kobieta, zawsze marzyłam o szczęśliwej i silnej rodzinie. Jestem w małżeństwie od 10 lat i przez te lata perfekcyjnie pełniłam rolę żony – zawsze wspierając męża, który przynosił do domu pieniądze,” mówi Jessica. „Robiłam wszystko, co mogłam, aby poprawić nasze życie na wszelkie możliwe sposoby. Chciałam, aby nasz dom był przyjemny, piękny i przytulny. Ale…”
„Jak każda normalna kobieta, zawsze marzyłam o szczęśliwej i silnej rodzinie. Jestem w małżeństwie od 10 lat i przez te lata perfekcyjnie pełniłam swoją rolę żony – zawsze wspierając męża, który przynosi pieniądze do domu,” mówi Emilia. „Robiłam wszystko, co mogłam, aby poprawić nasze życie na wszelkie możliwe sposoby. Chciałam, aby nasz dom był przyjemny, piękny i przytulny. Ale teraz czuję się uwięziona w roli, na którą się nie zgodziłam.”
Miałam zaledwie 23 lata, gdy mój mąż mnie opuścił, zostawiając mnie z naszym małym synem, Michałem. Michał miał wtedy tylko trzy lata. Mój mąż odszedł, bo miał dość ciągłych problemów – w końcu musiał zarabiać pieniądze i wydawać je na rodzinę. W ogóle mu się to nie podobało. Po co wydawać na rodzinę, skoro mógłby wydawać na siebie i swoją dziewczynę?
