Jestem niesamowicie dumna z mojej córki i uważam, że jest wyjątkową osobą. Jestem szczególnie dumna, ponieważ wychowałam ją sama po tym, jak jej ojciec nas opuścił, gdy była jeszcze niemowlęciem. To był trudny czas, bez nikogo, do kogo mogłabym się zwrócić o pomoc. Jedynym pocieszeniem był mały dom, który odziedziczyłam po mojej zmarłej matce.
I nie, uwierzcie mi, to nie jest kolejna opowieść o złej synowej. Z drugiej strony, czas pokaże, ponieważ jeszcze nie mieliśmy okazji dobrze jej poznać.
Kasia, żona mojego syna, wydawała się obiecującą młodą kobietą, kiedy pobrali się pięć lat temu. Była ambitna i zdeterminowana, ale teraz jej kariera powoduje napięcia w naszej rodzinie.
Moja mama zawsze głosiła niezależność. Przez całe moje dzieciństwo podkreślała, że kobieta powinna być samodzielna i nie oczekiwać pomocy od innych. Ale teraz potrzebuje wsparcia i nagle oczekuje, że to ja wkroczę do akcji. Czy to nie jest sprzeczne z tym, czego mnie uczyła? Ale po kolei. Kiedy skończyłam osiemnaście lat
– Moja córka zaraz skończy czterdzieści lat! – mówi sześćdziesięciopięcioletnia pani Kowalska. – W tym roku postanowiliśmy zorganizować rodzinne spotkanie. Minęły wieki, odkąd wszyscy się widzieliśmy, nawet nie pamiętam, kiedy to było ostatni raz! Moja córka niedawno przeprowadziła się do nowego domu i jest w trakcie remontu, więc postanowiliśmy zaprosić wszystkich do nas. Mamy dom z czterema sypialniami.
Moja córka znowu ma trudności i zapytała, czy ona i jej rodzina mogą zamieszkać ze mną. Przyjmę ją i moją wnuczkę; nie zostawię ich bez dachu nad głową. Jednak nie chcę widzieć jej męża w moim domu. Mam już dość; raz już razem mieszkaliśmy. On nie potrafi się zachować i ledwo zarabia na życie. Może znaleźć sobie inne miejsce.
Moja pięćdziesięciopięcioletnia teściowa niedawno zaczęła zachowywać się jak samotna, nieszczęśliwa kobieta o złym zdrowiu, twierdząc, że nikt jej nie kocha, zwłaszcza jej jedyny syn i jego żona. To ja i mój mąż. Dlaczego? Moim zdaniem, pragnie uwagi, opieki i po prostu się nudzi. Ale mój mąż się ze mną nie zgadza, i z tego powodu
Mój mąż opowiada swojej matce wszystko o naszym życiu osobistym. W rezultacie moja teściowa nieustannie ingeruje w nasze sprawy rodzinne, co sprawia, że nasze życie staje się coraz trudniejsze.
Pieczenie ciasta, pewna, że mam wszystkie składniki, w tym dwa jajka. Kiedy zajrzałam do lodówki, zniknęły. Jeszcze dwie godziny temu tam były. Zapytałam synową, bo specjalnie je zachowałam do ciasta. Jak myślicie, jaka była jej reakcja? Samo myślenie o tym podnosi mi ciśnienie. Nie jestem już młodą kobietą.
Każdego ranka spaceruję po naszym pięknym ogrodzie i wspominam życie z Janem. Mój mąż zmarł rok temu. To był dla mnie druzgocący cios. On kochał ten dom i ogród całym sercem.
Kupiliśmy nasz własny dom pięć lat temu i wszystko szło dobrze, dopóki moja teściowa nie pojawiła się bez zapowiedzi i oznajmiła, że od teraz będzie z nami mieszkać. Mój mąż przyjął tę wiadomość spokojnie, nie widząc problemu w tym, że w domu będą dwie kobiety do ogarniania wszystkiego. Dla mnie jednak był to początek koszmaru.
Moja teściowa jest na nas wściekła od trzech miesięcy. Powodem jej niezadowolenia jest to, że wybraliśmy się na wakacje zamiast dać jej pieniądze na remont domu. Jej dom nie wymaga żadnych modernizacji, ale ona uważa, że remonty powinny być przeprowadzane co pięć lat. Tymczasem woli wydawać swoje pieniądze na różne przyjemności. My nie
