Cztery miesiące temu zaprosiłam mojego syna i jego żonę do zamieszkania ze mną, ale sprawiają, że czuję się niekomfortowo. Jestem na emeryturze i naturalnie jestem nocnym markiem, lubię siedzieć do późna.
Byłam zapraszana przez lata, ale zawsze odmawiałam, a teraz postanowiłam pomyśleć o sobie. Moje dzieci są już dorosłe. Moja córka skończyła w tym roku 38 lat.
Moja mama i ojczym są teraz na emeryturze. Ona ma 67 lat, a on 74. Mój ojczym ledwo chodzi, więc mama się nim opiekuje. Zawsze dobrze się dogadywali, doradzali sobie nawzajem i nigdy się nie kłócili. Aż do niedawna. Trzydzieści lat temu poślubił kobietę z dwójką małych dzieci, za co jesteśmy bardzo wdzięczni. Teraz wszystko się zmieniło.
Nie lubię przebywać w towarzystwie małych dzieci i nie zamierzam opiekować się moimi wnukami. Teraz, gdy w końcu jestem na emeryturze, chcę żyć dla siebie i nie spędzać wolnego czasu na opiece nad cudzymi dziećmi.
Potrzebowałam trochę wolnego czasu, aby robić coś, co sprawia mi radość. Z niecierpliwością czekałam na naukę nowych języków i zapisanie się na jogę. Ale rzeczy nie poszły zgodnie z planem.
Nie lubię opiekować się małymi dziećmi i nie zamierzam zajmować się moimi wnukami. Teraz, gdy w końcu przeszłam na emeryturę, chcę żyć dla siebie i nie spędzać wolnego czasu na opiece nad dziećmi.
