Zawsze zastanawiałam się nad rodzicami, którzy nie pomagają swoim dorosłym dzieciom, a zamiast tego oczekują pomocy od nich. Mój mąż i ja zawsze wspieraliśmy nasze dzieci. Najpierw zapewniliśmy naszej córce i synowi wyższe wykształcenie. Potem zorganizowaliśmy ich śluby. Nawet po założeniu przez nich własnych rodzin, często dostarczaliśmy im jedzenie i wszystko, czego potrzebowali. Ale jak się okazało,
Babcia odmawia opieki nad własnymi wnukami, nie chcąc pomagać swojej rodzinie. Tymczasem nie ma problemu z pracą jako niania i opieką nad dziećmi innych ludzi. Wygląda na to, że aby babcia zajęła się swoimi wnukami, musiałaby być opłacana za godzinę. Moja mama spędziła całe życie pracując w przedszkolu, zdobywając ogromne doświadczenie. Nawet po przejściu na emeryturę
Janina dobrze znała swoją córkę. Wiedziała, jak z nią rozmawiać. Jednak jej wnuczka nie była winna rozstaniu rodziców, a Janina, jako babcia, zmagała się z pamiętaniem o tym.
Synowa często pozostaje obcą osobą dla teściowej. Przez 12 lat małżeństwa z Janem nigdy nie próbowałam zdobyć aprobaty jego matki. Niestety, teraz nie akceptuje również naszej córki. Jan i ja poznaliśmy się na drugim roku studiów. Byliśmy młodzi, beztroscy i biedni. W trakcie naszego związku zrozumieliśmy
Trudno jest mi porozumieć się z moim synem. W dzieciństwie wszystko było w porządku. Ale jako nastolatek, Jakub zaczął zadawać się z niewłaściwym towarzystwem. Stracił zaufanie zarówno do mnie, jak i do swojego ojca. Udało nam się wyciągnąć go z tego środowiska, ale nigdy nie był już taki sam. Nie chciał się uczyć ani iść na studia. Ogólnie rzecz biorąc, sytuacja tylko się pogarszała.
Maria i ja regularnie organizujemy takie spotkania. Wymieniamy się nowinkami i, przyznaję się bez bicia, plotkujemy. Tym razem chodziło o synową sąsiadki. Zrobiła awanturę swojej teściowej.
Wychowałam swoje dzieci bez żadnej pomocy. Nikt mi nie pomagał, ani fizycznie, ani finansowo. Mój były mąż był nieobecny w życiu mojego syna, i nie chcę wracać do tamtego etapu.
Wychowując córkę samotnie po tym, jak mąż ich opuścił, Anna stara się pogodzić pracę z rodzicielstwem. Pewnego dnia słowa jej córki boleśnie ujawniają emocjonalne koszty ich napiętej relacji.
Matka powinna kochać swoje dzieci jednakowo. Jak to możliwe, że matka faworyzuje jedno dziecko, a drugie zaniedbuje? Niestety, to się zdarza. Moja własna córka jest tego doskonałym przykładem. Moja Emilia to duma kobieta, która umawiała się tylko z mężczyznami z zamożnych rodzin. Wybrała męża, który był sportowcem. Jan studiował na
Jan jest w swoim drugim małżeństwie i ma córkę, Emilię, z pierwszego małżeństwa. Emilia, obecnie ośmioletnia, mieszka z matką. Jednak komplikacje pojawiają się, gdy matka Jana zaczyna pobierać opłatę za opiekę nad dzieckiem, a następnie zostawia Emilię z nową żoną Jana.
– Jestem na urlopie macierzyńskim, a nie darmową opiekunką. Mam wystarczająco dużo obowiązków z własnymi dziećmi i odmawiam przyjmowania odpowiedzialności za cudze. Matka powinna wychowywać swoje dziecko.
Wyszła za mąż zaraz po szkole średniej, głęboko zakochana w swoim szkolnym ukochanym. Ich miłość była silna, ale małżeństwo nie przetrwało długo. Po kilku latach poszli własnymi drogami.
