Mam dwoje dzieci, czworo wnuków i dwie synowe, a mimo to żyłam jak pustelnica. Ale kiedy wspomniałam o przekazaniu mojego domu siostrzenicy, nagle się pojawili i zrobili awanturę. Teraz jest jasne, że jedyne, czego ode mnie chcą, to moja nieruchomość. Miałam nadzieję, że moje dzieci będą mnie wspierać na starość, ale zamiast tego
„Mam 70 lat i mieszkam sama. Pytałam moje dzieci, czy mogłabym się do nich wprowadzić, ale odmawiają. Nie wiem, jak dalej żyć…” W wielu polskich miastach samotność jest powszechnym problemem. Codzienny widok niezliczonych obcych ludzi nie przynosi radości. Dla osoby starszej jest to szczególnie trudne, gdy musi radzić sobie z wyzwaniami starzenia się w samotności.
Moja sąsiadka, pani Kowalska, ma 69 lat. Mieszka sama, więc czasami ją odwiedzam i przynoszę coś na herbatę. Mamy urocze rozmowy; jest bardzo miła i lubi opowiadać o swoich podróżach. Jednak stara się unikać rozmów o swojej rodzinie. Pewnego dnia postanowiła otworzyć się na temat swojego dorosłego syna, z którym nie ma żadnego kontaktu. Zacznę
