To opowieść o miłości, stracie i niespodziewanej samotności, która nadeszła. Byłam oddaną żoną i matką, wierząc, że moja rodzina jest moim światem. Ale kiedy mój mąż odszedł do młodszej kobiety, moje życie się rozpadło. Pomimo prób utrzymania więzi z dziećmi, oddalili się ode mnie, zostawiając mnie samą w tej nowej rzeczywistości.
Trzy lata temu moi rodzice w końcu złożyli pozew o rozwód. Szczerze mówiąc, powinni byli to zrobić znacznie wcześniej. Odkąd pamiętam, nie mogli się dogadać i ciągle narzekali na siebie nawzajem. Zazwyczaj to ja byłem tym, który znajdował się w ogniu krzyżowym. Najbardziej frustrujące momenty były wtedy, gdy obwiniali się nawzajem za wszystkie moje negatywne cechy. Teraz, po narodzinach ich wnuczki, ich rywalizacja tylko się nasiliła.
Moja była teściowa powiedziała mi, że powinnam była rozważyć swoje możliwości przed urodzeniem dzieci, a jej syn nie ma z tym nic wspólnego. Byliśmy małżeństwem przez pięć lat.
Miałam niezliczone powody, by złożyć pozew o rozwód, ale ciągle odkładałam ten proces. Jednak moja teściowa i szwagierka robiły wszystko, co mogły, aby go przyspieszyć. Ten koszmar trwał pięć lat. Byłam uwięziona w cyklu emocjonalnych zawirowań i manipulacji.
