Mam na imię Marta i nigdy nie zapomnę chwili, gdy moja córka Zuzia przestała oddychać. W szpitalnej sali, pośród dźwięków monitorów i szeptów lekarzy, modliłam się jak nigdy wcześniej. To, co wydarzyło się potem, na zawsze zmieniło moją rodzinę i wystawiło naszą wiarę na próbę.