Niedawno zdałam sobie sprawę, że najlepiej trzymać się z daleka od niektórych krewnych. Doszłam do tego wniosku w wieku trzydziestu lat. Wygląda na to, że mój brat wybrał niewłaściwą kobietę na żonę. Niestety, takie rzeczy się zdarzają. W końcu nie mogłam wybrać mu żony. Próbowałam zaakceptować jego wybór i utrzymać normalne relacje, ale sprawy przybrały zły obrót.
Dziś postanowiłam pozwolić mojej córce odpocząć, ponieważ była widocznie zmęczona po przedszkolu, a ja nie miałam ochoty nigdzie jej zabierać. Moja córka, Zosia, ma teraz pięć lat.
Mimo że mieszkamy w tętniącym życiem mieście, nasza dzielnica zazwyczaj jest spokojna. Ale pewnego weekendu wszystko się zmieniło, gdy dzieci mojej siostry przyszły w odwiedziny i zniszczyły mój cenny żyrandol.
Ich córeczka przyszła na świat niespokojna, z problemami trawiennymi, które nie pozwalały zarówno Zuzannie, jak i Damianowi spać w nocy. Ciągły stres skłonił Damiana do podjęcia drastycznej decyzji.
Kiedyś miałam bardzo bliską relację z jedną z moich sąsiadek. Nie mogę powiedzieć, że była moją przyjaciółką, ale macierzyństwo nas połączyło. Obie mamy dzieci w podobnym wieku, i tak to się zaczęło.
Widoczna czy niewidoczna, ona zna każdy szczegół naszego związku. Bartek, „jej opoka i powiernik”, jak go nazywa, zdaje jej szczegółowe relacje. Nie wiem, jak długo jeszcze to wytrzymam.
Czuję się przytłoczona obecnością mojej mamy, która mieszka z nami, aby pomóc przy dziecku. Powoduje to napięcia w moim małżeństwie i potrzebuję porady, jak sobie z tym poradzić.
Moja mama wydawała się czekać całe życie na jedno – emeryturę. Jest tradycyjną kobietą, która przepracowała ponad trzydzieści lat w tej samej firmie i z niecierpliwością marzyła o odpoczynku. Wierzyła, że emerytura przyniesie same pozytywy. Chciała szyć, robić na drutach, spacerować po parku i chodzić do kina lub teatru z przyjaciółmi. Szczerze mówiąc
Ale problem polega na tym, że płacę opiekunce za jej pracę, więc co jestem winna mojej siostrze? Dlaczego miałabym poświęcać swoje dobro dla niej?
Moja teściowa, przebiegła kobieta, niemal udało się przejąć nowy dom, który moi rodzice podarowali mnie i mojemu mężowi. Chociaż udało nam się zachować własność, cała sytuacja doprowadziła do całkowitego załamania naszych relacji z nią. Jej własny syn, Kamil, jest zaskoczony jej działaniami. Od naszego ślubu napięcie tylko się nasiliło.
Potrzebuję kogoś, z kim mógłbym porozmawiać, ponieważ jestem przytłoczony emocjami. Mój mąż, Gabriel, i ja mamy po 23 lata. Poznaliśmy się na studiach i jesteśmy razem od tamtej pory.
Nasza relacja z nią była już napięta, mieliśmy minimalny kontakt. Ale kiedy przekroczyła granicę i obraziła mnie, zabroniłam jej nawet odwiedzać nas.
