Jestem przekonana, że moja synowa od miesiąca ma romans, tuż pod nosem wszystkich, a mój syn pozostaje nieświadomy. Ze względu na jego wymagający harmonogram pracy, nie widzi, co się dzieje.
Przy każdej okazji przypominają mi, ile dla mnie zrobili i jak ciężko pracowali, żeby mnie wychować. A to ja jestem niewdzięcznym dzieckiem! Tylko ja znam prawdę.
Minęły trzy lata od śmierci mojego męża. Czuję się niesamowicie samotna. Naprawdę chciałam zbudować bliską relację z moją synową i miałam nadzieję, że będę mogła pomóc.
To częsty scenariusz pod koniec roku. Wszystko musi być zrobione, coś wymaga naprawy. Praca w pełnym biegu, nie ma nawet czasu na lunch. Wśród tego chaosu sprawy rodzinne przybierają skomplikowany obrót.
Po rodzinnych wakacjach zauważyłam zmiany w moim synu. W końcu wyznał, że podczas podróży służbowej poznał kobietę, która mu się spodobała. Nie wiedziałam wtedy, że to wyznanie doprowadzi do odkrycia ukrytej części przeszłości mojej synowej.
– „Powiedziała swojemu synowi sześć miesięcy przed naszym ślubem, w momencie, gdy mnie pierwszy raz zobaczyła – nie żeni się z nią, ona nie nadaje się na żonę!” wspomina trzydziestoletnia Wiktoria. „Jest za ładna. Zdziczeje! Oczywiście, śmialiśmy się z tego, mówiąc, że Jakub powinien poślubić krokodyla, żeby mieć pewność, że nie zostanie wykorzystany… Ale…”
Kiedy miałam 25 lat, wyszłam za mąż za jej syna — to było prawie 20 lat temu. Rok później mój mąż mnie opuścił, a ja musiałam poskładać swoje życie na nowo.
Teraz mój mąż Karol pracuje jako inżynier w dużej fabryce. Ale wiele lat temu przyjechał do naszego miasta z małej wsi. Karol chciał studiować na uniwersytecie, ale incydent z moją matką pozostawił trwały rozłam między nimi.
Ale ta taktyka nie działa w mojej rodzinie. Próbowałam wiele razy zbudować zdrową relację z moją matką i upewnić się, że nie będzie przeszkodą.
– „Powiedziałam mu, że nikt nie myśli o mnie ani o naszym dziecku. Na pewno nie ona. Po prostu trzyma się go i oczekuje, że my zajmiemy się wszystkim.”
Zuzanna ukrywała swoją ciążę przed wszystkimi, a gdy została skonfrontowana, zagrała na uczuciach. Wszystko po to, aby uniknąć wyrzucenia z domu przez rodziców. Jednak w końcu jej oszustwo doprowadziło do jej własnego upadku.
Aurelia ma bardzo złożoną osobowość, więc wcale mnie to nie dziwi. Kiedy w końcu przeszła na emeryturę, jej koledzy musieli otworzyć szampana, aby to uczcić. Teraz znajduje nowe wyzwania w swoim życiu rodzinnym.
