Od 15 lat jestem żoną Beniamina, mężczyzny, który budzi zazdrość w naszym małym polskim miasteczku. Jest on znanym adwokatem, cenionym za swój urok i bogactwo. Mamy córkę, Zofię, która ma 10 lat. Dla świata zewnętrznego jesteśmy idealną rodziną. Ale za zamkniętymi drzwiami żyję z tyranem. Pomimo znęcania, czuję się uwięziona w tym małżeństwie z jednego znaczącego powodu.
Proces był emocjonalnie wyczerpujący, ale ich wytrwałość się opłaciła, gdy Amelia zaszła w ciążę. Radość, którą czuli, była nie do opisania. Dziewięć miesięcy później urodził się Hubert, piękny, zdrowy chłopiec, który stał się centrum ich wszechświata.
Teraz, w wieku 60 lat, żyję sama, mój mąż Karol zmarł pięć lat temu. Mam dwoje wspaniałych dzieci, mojego starszego syna Szymona i młodszą córkę Różę, oraz pięcioro wnuków. Mimo że wszyscy mieszkamy w tym samym mieście, każde święto spędzam sama. To nie jest emerytura, jaką sobie wyobrażałam.
Karolina i Brian byli zakochani od liceum. Jednak matka Briana, Michalina, nigdy nie akceptowała Karoliny. Gdy Brian ogłosił ich plany małżeństwa, Michalina wykrzyknęła: „Tylko przez moje trupie!” Brian był nieugięty, deklarując swoje zamiary poślubienia Karoliny bez względu na wszystko. Ostatecznie Michalina musiała zaakceptować decyzję syna, ale relacja między matką a synem nigdy nie była już taka sama.
