„Czego ode mnie chcesz? Czy kiedykolwiek obiecałem Ci ślub? Nie potrzebuję Ciebie ani tego dziecka! Nawet nie wiem, czy to moje; pewnie mnie zdradziłaś,” powiedział Jakub do Ewy. Nie mogła uwierzyć własnym uszom. Jak mężczyzna, którego kochała, mógł stać się takim potworem? Kiedy to się stało? Przecież wyznawał jej miłość.
Pewnego wieczoru wracałem z pracy i zauważyłem sąsiada siedzącego na werandzie, z łzami płynącymi po twarzy. Mężczyzna w średnim wieku wpatrywał się w dal, wyraźnie zrozpaczony. Podszedłem do niego i zapytałem, czy mogę jakoś pomóc. Odpowiedział: „Nikt mi teraz nie pomoże, jest już za późno…”
Z jej wyrazu twarzy było jasne, że nie przyszła na przyjacielską rozmowę przy kawie. „Mój syn nie będzie gospodarzem domu!” krzyknęła do Ewy. „Dzień dobry, Anno.”
Piętnaście lat temu mój mąż był stacjonowany za granicą w Marynarce Wojennej. Był oddanym marynarzem. Choć w jego załodze nie było kobiet, lokalne dziewczyny często odwiedzały bazę. Mężczyźni, tęskniący za swoimi partnerkami w domu, czasami angażowali się w przelotne romanse. Mój mąż miał krótki romans z 18-letnią lokalną dziewczyną, który uważał za nieistotny. Ale prawda spadła na nas jak grom z jasnego nieba po latach.
Kontynuując wieloletnią rodzinną tradycję, w każdą niedzielę dwie dorosłe córki, Emilia i Sara, odwiedzały swoją matkę na rodzinny obiad – spotkania, do których Linda zawsze wkładała wiele wysiłku.
Pożyczyłem samochód mamie, aby jej pomóc, ale ona pozwoliła mojemu bratu nim jeździć, a on go rozbił. Samochód można naprawić, ale ubezpieczenie nie pokryje kosztów. Mój brat obiecuje mi zwrócić pieniądze, ale mama jest zła na mnie za to, że się na nią zdenerwowałem.
Pamiętam, jak biegłem do mojej mamy z podekscytowaniem, tylko po to, by zobaczyć, jak wpatruje się beznamiętnie przez okno. „Jan wnosi pozew o rozwód. Teraz musimy wyciągnąć od niego jak najwięcej pieniędzy,” powiedziała zimno.
Największym nieszczęściem w mojej rodzinie było odejście mojego ojca. Wciąż głęboko wpływa to na moją matkę, mimo że nie widziała go od lat.
Doskonale pamiętam dzień, kiedy ciocia, siostra mojej mamy, zabrała naszą chorą babcię do swojego domu. Jej słowa były bolesne i niezapomniane. Wygłaszała wielkie przemowy, które mogłyby znaleźć się w książce cytatów. Ciocia nie była zbyt miła. Obrażała nas na różne sposoby. W zasadzie chodziło o to, że my, niewdzięczni, chcieliśmy umieścić naszą biedną, słabą babcię w domu opieki.
Maria zawsze była wsparciem dla swojej synowej, Ewy. Mieszkając zaledwie kilka ulic dalej, przybiegała na każde wezwanie. Czasami jej zachowanie było dziwne, ale Ewa nigdy nie zwracała na to większej uwagi.
Moja synowa, Sara, jest niesamowicie inteligentną i oczytaną kobietą. Chociaż nie uważam się za osobę mało inteligentną, często czuję się nieswojo w jej towarzystwie. Różnica wieku między nami wynosi ponad dwadzieścia lat. W tym przypadku, aby być jasnym, nie mówię o wiedzy jako takiej. Prawie każdą informację można zdobyć z książek lub Internetu. Mówię o tym, jak szybko potrafi przetwarzać i wykorzystywać te informacje na swoją korzyść.
– Skąd miała takie pieniądze? Sara powiedziała, że kupiła to za 200 zł na wyprzedaży garażowej. I tak ją skarciłem; dla mnie to drogo. Otrzymuje
