Relacje międzypokoleniowe są tak stare jak świat. Niektórzy mają szczęście mieć rodziców, którzy wspierają ich na każdym kroku przez całe życie. Inni zmagają się z trudnościami w relacjach z dziećmi. Niezależnie od tego, zawsze będą pewne problemy między dwoma, a nawet trzema pokoleniami. Ta historia jest świadectwem tej złożoności.
Mimo wszystko, zawsze było mi jej żal. Było w niej coś, co wydawało się nie na miejscu. Nigdy nie lubiła pracować, ale wydawała pieniądze bez opamiętania.
Jestem wyczerpana robieniem wszystkiego sama—moje dorosłe dzieci nawet mnie nie zauważają. Ostrzegłam ich: albo zaczną pomagać, albo sprzedam cały majątek i zapłacę za pobyt w domu opieki. Mój mąż i ja poświęciliśmy wszystko dla naszych dzieci. Wychowaliśmy syna i córkę, dając im wszystko, na co nas było stać. Teraz nawet nie dzwonią.
Potrzebuję kogoś, z kim mogłabym porozmawiać, bo moje emocje są wszędzie. Mój mąż i ja mamy po 25 lat. Poznaliśmy się na studiach i przeszliśmy razem przez wiele.
Pytanie zostało zadane spokojnym, normalnym tonem, ale wywołało wybuchową reakcję mojego męża. Jan, który do tej pory był opanowany, wybuchł głośnym przekleństwem. Zaskoczona, upuściłam łyżkę, którą trzymałam.
Zdecydował, że mogę zrezygnować z wakacji, ponieważ jego siostra bardziej potrzebowała wyjazdu nad morze. Gdy tylko wrócił do domu z nią, wszystko się zmieniło.
To nie tak, że zachowuje się irracjonalnie. Po prostu insynuuje, że zależy nam tylko na jej pieniądzach i na niczym innym. Dlatego Mama odmawia komunikacji z nami.
Wiedziałam, że to będzie problem jeszcze zanim się pobraliśmy, i szczerze mówiąc, bardzo mnie to martwiło. Oczywiście, trzymałam swoje uczucia dla siebie—po co je ujawniać? Ale oceńcie sami. Oto, co się stało.
– Jak mogłaś tak szybko zapomnieć o swoim wnuku? To były jego urodziny, właśnie skończył 16 lat! Rozumiem, że się od siebie oddaliliśmy, ale Kuba jest twoim wnukiem!
Dorastając, nasza matka bardziej interesowała się życiem obcych ludzi niż własnych dzieci. Moja siostra i ja musieliśmy uczyć się wszystkiego sami od najmłodszych lat.
Starsza kobieta znalazła się na łasce swojej synowej w domu opieki. Zdradzona przez własną rodzinę, stanęła w obliczu samotnej i niepewnej przyszłości. Maria wychowywała swojego syna sama po nagłej śmierci męża, gdy chłopiec miał zaledwie 6 lat.
Pani Małgorzata jest na emeryturze od dłuższego czasu. Patrzy przez okno i zastanawia się, co teraz robią jej dorosłe córki i syn. Czy przyjdą złożyć jej życzenia urodzinowe? Może chociaż zadzwonią? Nie chcą spędzać wolnego czasu z wiekową matką. „Pamiętam, jak mój mąż zostawił mnie z trójką dzieci. Nie ma dnia, żebym nie myślała o tych trudnych czasach…”
